Tebliğname No : 5 - 2013/164043
MAHKEMESİ : Çorum 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/01/2013
NUMARASI : 2012/249 Esas, 2013/17 Karar
SUÇ : Zimmet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
........ Köyü Sulama Kooperatifi başkanı olan sanığın, 2002 ve 2005 yıllarında tüketilen net enerji miktarına göre toplam 37.751,38 TL gelir elde edilmesi gerekirken 31.321,00 TL geliri kooperatif muhasebesine intikal ettirerek 5.311,05 TL kooperatif parasını mal edindiği iddiasıyla açılan kamu davasının yapılan yargılaması sırasında aldırılan 21/06/2007 ve 12/12/2012 tarihli bilirkişi raporları esas alınarak mahkumiyet hükmü kurulmuş ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30/03/1981 gün ve 5-2/106 sayılı Kararında açıklandığı üzere ceza yargılamasının temel amacının hiçbir kuşkuya yer bırakmayacak şekilde maddi gerçeğin ortaya çıkarılması olduğu, sanığın idari tahkikatta “muhasebe kayıtlarına intikal ettirilmeyen bir gelirin olmadığını, kooperatif muhasebe kayıtlarındaki bilgilerin gerçeği yansıttığını, üzerinde kooperatif parası olup olmadığını bilmediğini, diğer yönetim kurulu üyelerinin zarar görmemesi için TEDAŞ"a olan borcu üstlendiğini,” C.Savcılığında alınan savunmasında ise “2004 yılında üyelerden toplanan 4.300 TL civarındaki parayı elektrik borçlarına af beklentisi olduğundan dolayı bankaya yatırmadığını, yeni yönetim gelince üyelerden toplanan paralar ile birlikte kendisinde bulunan paranın TEDAŞ"a yatırıldığını,” 13/03/2007 günlü celsede ise “daha önceki yıllarda zimmet olarak gösterilen miktarın nereden kaynaklandığını bilmediğini, faizin affedileceği söylendiğinden TEDAŞ"a olan borcu yatırmayarak üzerinde taşıdığını, 5.311,05 TL zimmet miktarının 2.600,00 TL"sini borç sebebi ile TEDAŞ"a yatırdığını, diğer miktarın halen üzerinde durduğunu savunması karşısında; kooperatife ait tüm defter, belge ve kayıtlar getirtilerek dosyanın Sayıştay emekli uzman denetçilerinden oluşacak üç kişilik yeni bir bilirkişi kuruluna tevdii ile kooperatifin görev yaptığı dönemlerdeki tüm gelirleri ile tüm giderlerinin ne kadar olduğunun belirlenip karşılaştırılması yapılarak aralarında fark olup olmadığının tespiti ile sanığın zimmetinde kooperatif parası bulunup bulunmadığı, varsa ne miktarda sorumlu olduğu konularında rapor aldırılmasından sonra sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği nazara alınmadan hükme esas alınabilecek nitelikte olmayan bilirkişi raporuna dayanılarak eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,

Kabule göre de;
Suç tarihi itibariyle günün ekonomik koşulları ve paranın satın alma gücü değerlendirildiğinde zimmet miktarı olarak kabul edilen değerin az olduğu gözetilerek 765 sayılı TCK"nın 202/1, 80, 219/3, 33. maddeleri ile 5237 sayılı TCK"nın 247/1, 249, 43, 53/1. maddelerinin karşılaştırılması sırasında 765 sayılı TCK"nın 219/3. maddesi gereğince sanığın cezasından yarı oranında, buna karşılık 5237 sayılı TCK"nın 249. maddesinin uygulanması sırasında ise yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden üçte bir oranında indirim yapılması sonucunda lehe yasanın hatalı olarak tespiti,
Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken 765 sayılı TCK"nın 59. maddesi yerine 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesi tatbik edilerek karma uygulama yapılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.