MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
KATILANLAR : Hazine, ...
SUÇ : Rüşvet verme
HÜKÜM : Rüşvet vermeye teşebbüs suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
T.C. Anayasasının 40/2, 5271 sayılı CMK"nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri ile Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 30/01/2007 tarihli, 2007/3-9 Esas ve 2007/18; 05/07/2011 tarihli, 2011/2-148 Esas ve 2011/155 sayılı Kararlarına göre; gerek yüze karşı gerekse gıyapta verilen hükümlerde başvurulabilecek yasa yolu, süresi, merci ve şekillerinin belirtilmesi zorunlu olduğu halde, sanığın yüzüne karşı, müdafin yokluğunda verilen hükme karşı başvurulacak temyiz yasa yolu süresinin tebliğ tarihinden itibaren başlayacağı belirtilerek sanık yanıltıldığından ve açıklanan bu noksanlık CMK"nın 40. maddesi uyarınca eski hale getirme nedeni sayıldığından, sanık müdafin 20/11/2013 tarihli dilekçesinin süresinde yapılmış eski hale getirme yoluyla temyiz isteği niteliğinde olduğu kabul edilerek, işin esasının incelenmesine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Hükümden önce 05/07/2012 tarihli ve 28344 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yasanın 87. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 252. maddesinde yapılan değişiklikle suça teşebbüs halinde “...verilecek ceza yarı oranında indirilir” şeklinde takdire bağlı olmayan bir düzenleme getirilmesi, dava konusu olayda ise sanık hakkında teşebbüs nedeniyle TCK"nın 35. maddesi gereğince 3/4 oranında indirim uygulanması karşısında, lehe kanunun belirlenmesi maksadıyla karşılaştırma yapılmaması 6352 sayılı Kanun ile getirilen düzenleme açıkça sanık aleyhine olduğundan bozma nedeni sayılmamış, bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.

Ancak;
Sanık hakkında hükmedilen sonuç cezanın adli para cezası olması nedeniyle TCK"nın 58. maddesindeki tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Adli emanette muhafaza edilen rüşvet teklifine konu 20 TL paranın, suçun işlenmesi için sağlanan maddi menfaat niteliğinde olması nedeniyle TCK"nın 55/1 yerine 54/1. maddesine göre müsaderesine karar verilmesi,
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan "ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine" şeklindeki kısım ile tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bendin tümüyle hüküm fıkrasından çıkartılması, rüşvet suçuna konu paranın müsaderesi ile ilgili uygulama maddesindeki "TCK"nın 54/1" ibaresinin ise "TCK"nın 55/1" olarak değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 16/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.