MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İkna suretiyle irtikap, yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlama, icrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mağdur ..."e yönelik fiilinden dolayı yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlama suçundan mahkumiyet, mağdur ..."ye yönelik eylemi değişen suç vasfına göre yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlama, mağdur ..."e yönelik eylemi değişen suç vasfına göre yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlamaya teşebbüs, mağdur ..."e yönelik eylemi ise değişen suç vasfına göre icrai davranışla görevi kötüye kullanma kabul edilerek ayrı ayrı mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kurulan ilk mahkumiyet hükümlerinin Dairemizin 09/05/2013 günlü ilamı ile sair temyiz itirazları reddedilerek bozulmasının hükümlerin bir kısmının onandığı sonucunu doğurmayacağı gözetilerek yeniden yapılan incelemede;
Sanık hakkında mağdur ..."e yönelik eylemi nedeniyle icrai davranışla görevi kötüye suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizen incelenmesinde;
Sanığın, başka bir mahkemede uyuşturucu ticareti suçundan tutuklu olarak yargılanan ... isimli şahsın babası olan mağdur ... ile yaptığı telefon görüşmesinde, ne yapmaları gerektiğine, tanıklarını duruşmada hazır ettiği takdirde dinleneceğine ilişkin mağdura yol gösterip ardından kredi kartı borcu nedeniyle 500 TL göndermesini istediği, söz konusu paranın da isteği üzerine sanığa verildiği sübut bulan olayda, sanığın başka mahkemede görülen dava ile ilgili tavsiye vermek gibi bir görevi olmadığı gibi eylemi nedeniyle objektif cezalandırma şartlarının da gerçekleşmediği ve bu nedenle görevi kötüye kullanma suçunun unsurlarının oluşmadığı, fiilinin disiplin hukukunun konusunu oluşturacağı gözetilerek müsnet suçtan beraat kararı verilmesi gerektiği halde, yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Sanık hakkında mağdurlar ... ve ..."e yönelik eylemleri nedeniyle yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlama, mağdur ..."e yönelik eylemi nedeniyle yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlamaya teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizen incelenmesinde ise;
Sanığın sübutu kabul edilen "yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlama" suçunun hükümden önce 05/07/2012 tarihli ve 28344 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yasanın 89. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 255. maddesinin "nüfuz ticareti" başlığı altında yeniden düzenlenip suç unsurlarında değişiklik yapılarak kamu görevlisi olmayan gerçek kişilerin de suçun faili haline getirilmesi, failin kamu görevlisi olmasının suçun daha ağır cezayı gerektiren nitelikli hali olarak düzenlenmesi, sanığın eylemlerinin TCK"nın 255. maddesinde 6352 sayılı Yasa ile yapılan değişiklik sonrasında dolandırıcılık suçunu oluşturacağı gözetilip, değişiklikten önceki yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlama ile dolandırıcılık suçlarına ilişkin düzenlemeler ve 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesine ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve TCK"nın 157/1. maddesi kapsamındaki dolandırıcılık suçunun da uzlaşma kapsamına alınmış olması nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre lehe yasa karşılaştırmasının yapılması suretiyle hukuki durumunun buna göre takdir ve tayini gerektiği nazara alınmadan, yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabule göre de;
Hüküm fıkrasının "A", "B", "C" ve "D" bentlerinde; sanık hakkında tayin edilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, uygulama maddesinin TCK"nın 50/1-a ve 52/2. maddeleri yerine TCK"nın 54. maddesi olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Sabıkasız olup, duruşma tutanaklarına yansımış olumsuz bir hali bulunmayan sanık hakkında, yargılama sürecindeki davranışları nedeniyle takdiri indirim uygulandığı nazara alındığında, bu uygulama ile de çelişki oluşturacak şekilde yasal ve yeterli olmayan ""Şartları oluşmadığından ve CMK.nun 231/6-b maddesi değerlendirilerek olumlu vicdani kanaat hasıl olmadığından" şeklindeki gerekçeyle CMK"nın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükümlerin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yetkili olmadığı bir iş için yarar sağlama suçları bakımından, bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda atılı suçu birden fazla kez işlediği kabul edilen sanık hakkında zincirleme suç hükümlerini içeren TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması,Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19/06/2007 tarihli ve 2007/10-108 Esas, 2007/152 Karar sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezalarının alt sınırın üzerinde 120 gün olarak tayin edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükümlerin BOZULMASINA 02/07/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.