İzmir Ceza Kararları - Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/5709 Esas 2019/6693 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5709
Karar No: 2019/6693
Karar Tarihi: 02.07.2019

Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/5709 Esas 2019/6693 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, bir sanığın görevi kötüye kullanma suçu nedeniyle mahkumiyetine karar verdi. Ancak, sanık hakkında benzer suçlardan açılmış kamu davalarının varlığına rağmen, mahkeme tüm davalara bakmadan karar verdiği için hukuki kesinti olup olmadığı incelenemedi. Bu nedenle, zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin belirlenmesi halinde, sanığa verilecek cezaya mahsubu yapılarak eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle karar verildiği tespit edildi. Ayrıca, infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına karar verilmesi ve yargılama giderlerinin ayrı ayrı tahsili gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri ise şöyle: TCK 3. maddesi (Kanunun geriye yürümezliği), TCK 61. maddesi (Suçların belirlenmesinde kanunilik ilkesi), TCK 257. maddesi (Görevi kötüye kullanma suçu), TCK 43/1. maddesi (Ceza miktarının belirlenmesi), CMK 326/2. maddesi (Yargılama giderlerinin tahsili).

5. Ceza Dairesi 2018/5709 E. , 2019/6693 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
UYAP sisteminden yapılan sorgulamada; sanık hakkında benzer nitelikteki eylemlerinden dolayı aynı suçtan açılmış olan kamu davaları bulunduğunun anlaşılması karşısında, tüm mevcut davalar araştırılarak, derdest ise birleştirilmesinden, karara çıkmış ve kesinleşmiş ise onaylı örneklerinin getirtilerek incelenmesinden sonra suç ve iddianame tarihlerine göre eylemler arasında hukuki kesinti oluşup oluşmadığı ile zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının saptanması, zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin belirlenmesi halinde, TCK"nın 3 ve 61. maddeleri de gözetilerek, sanığa TCK"nın 257. maddesi gereğince verilecek cezadan aynı Kanunun 43/1. maddesi uyarınca artırım yapıldıktan sonra varsa kesinleşen dava dosyalarından verilen cezanın mahsubu ile oluşur ise aradaki fark kadar cezaya hükmedilmesi, hukuki kesintinin gerçekleşmesi halinde ise ayrı ceza verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Hükümden önce 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak, infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına karar verilmesi,
Yargılama giderlerinin CMK"nın 326/2. maddesi gereğince sebebiyet verdikleri giderler gözetilerek her bir sanıktan ayrı ayrı tahsiline karar verilmesi gerekirken, müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi,Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA 02/07/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.