İzmir Ceza Kararları - Zimmet suçuna yardım etme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2020/3557 Esas 2020/14151 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3557
Karar No: 2020/14151
Karar Tarihi: 15.12.2020

Zimmet suçuna yardım etme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2020/3557 Esas 2020/14151 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, zimmete yardım etmeye teşebbüs suçundan mahkum edilmiştir. Temyize gidilmiş ve dosya incelendikten sonra sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Ancak suça konu malın değeri belirlemesinde çelişkiye düşülmüş ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilip verilmemesi gerektiği konusu tartışılmamıştır. Sanığın lehine hüküm verilmesine rağmen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmesi gerekliliği ve adli para cezasında hesap hatası yapıldığı tespit edilmiştir. Kararda TCK'nın 249., 52/2., CMK'nın 232/6., 321 ve 326. maddelerine atıfta bulunulmuştur. TCK'nın 249. maddesi, zimmet suçunu belirlerken kullanılır. TCK'nın 52/2. maddesi, adli para cezasına çevrilirken uygulanır. CMK'nın 232/6. maddesi, hüküm fıkrasında belirtilen konuların eksiksiz olması gerektiğini belirtir. CMUK'nın 321 ve 326. maddeleri ise bozma kararını ve beyanı belirler.

5. Ceza Dairesi 2020/3557 E. , 2020/14151 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet suçuna yardım etme
HÜKÜM : Zimmete yardım etmeye teşebbüs suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında teşebbüs nedeniyle üst sınıra yakın oranda indirim yapıldığı halde, suça konu malın değeri de nazara alındığında, TCK"nın 249. maddesi gereğince alt sınırdan indirim yapılmak suretiyle çelişkiye düşülmesi,
Sanık hakkında lehe olduğunda kuşku bulunmayan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının diğer kişiselleştirme nedenlerinden önce tartışılması zorunluluğu ve sanığın suç tarihi itibarıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel adli sicil kaydı bulunmaması karşısında; hakkında lehe olarak takdiri indirim ve adli para cezasına çevirme hükümleri uygulanan sanığın, duruşma tutanaklarına yansımış olumsuz bir halinin bulunmadığı da gözetilerek, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, hükümde buna ilişkin herhangi bir irdeleme yapılmaması,
Sanık hakkında verilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nın 52/2. maddesine hüküm fıkrasında yer verilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması ile 4 ay 22 gün hapis karşılığı 142 gün olması gereken adli para cezasının 141 gün olacak şekilde eksik belirlenip günlüğü 20 TL karşılığı hesap hatası sonucu "2840 TL" yerine "2820 TL" şeklinde eksik tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 15/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.