MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcbar suretiyle irtikap
HÜKÜM : Rüşvet almaya teşebbüs suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın rüşveti tanımlayan ve 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun ile değişiklik yapılıncaya kadar yürürlükte kalan 252/3. maddesinde "Rüşvet bir kamu görevlisinin, görevinin gereklerine aykırı olarak bir işi yapması veya yapmaması için kişiyle vardığı anlaşma çerçevesinde bir yarar sağlamasıdır." denilerek sadece nitelikli rüşvete yer verildiği, kamu görevlisinin yapması gereken bir işi yapması ya da yapmaması gereken işi yapmaması için yarar sağlanmasının rüşvet suçu kapsamından çıkarıldığı, bu eylemlerin TCK"nın 257/3. maddesinde düzenlenen görevi kötüye kullanma suçu kapsamında değerlendirildiği gözetilerek, suç vasfının tayini açısından, katılana ait eczanede sigortasız işçi çalıştırılması ve defterlerin tasdiksiz olması ile olaydan sonra görevlendirilen Başmüfettiş Tevfik Özcan tarafından yapılan soruşturma sonucunda düzenlenen 18/05/2011 tarihli raporda katılanın sahibi olduğu eczanede usulsüzlükler tespit edilerek katılanın idari, mali ve adli yönden cezalandırılması gerektiği belirtilen hususlarla ilgili olarak katılan hakkında idari ve mali yaptırım uygulanıp uygulanmadığı ile varsa buna ilişkin evrak, karar ve benzeri belgelerin onaylı ve kesinleşmiş suretlerinin getirtilerek, kamu davası açılıp açılmadığı, açılmış ise yapılan yargılamada ne şekilde karar verildiği ve bu kararın kesinleşip kesinleşmediği hususlarının araştırılarak, kesinleşmiş ise onaylı bir örneğinin dosya içerisine temini ile adli emanetteki defterler de incelendikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Dairemizin 10/06/2015 tarihli ve 2013/9539 Esas, 2015/12356 sayılı Kararı ile bozulmasına karar verilen ilk hükmün müdafi tarafından sanık lehine temyiz edildiği nazara alındığında, Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 20/09/2011 tarihli ve 2011/5-104 Esas, 2011/183 sayılı Kararında belirtildiği üzere TCK"nın 53/5. maddesinin uygulanmamasının kazanılmış hak niteliğinde olup aleyhe bozma yasağına konu olacağı gözetilmeden, ilk hükümde uygulanmadığı halde sanık hakkında TCK’nın 53/5. maddesinin tatbikine karar verilmesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53/1. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 09/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.