MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet, denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma
HÜKÜM : Sanıklar ..., ... ve ... hakkında zimmet suçundan mahkumiyet, diğer sanıklar hakkında denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma suçundan beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 14/02/2017 tarihli, 2015/5-95 Esas, 2017/71 sayılı Kararına ve benzer uygulamalarına nazaran, sanıklar ..., ... ve ..."e isnat olunan denetim görevinin ihmali suretiyle zimmete neden olma suçundan CMK"nın 237. maddesine göre doğrudan zarar görmeyen Hazinenin bahse konu suçtan açılan kamu davasına katılma olanağı olmadığı, bu itibarla hükümleri temyiz yetkisi bulunmayan Hazine vekilinin verilen beraat hükümlerine münhasır temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin sanıklar ..., ... ve ... müdafilerin bu sanıklar hakkında zimmet suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık ..."in gözaltında geçirdiği sürenin TCK"nın 63. maddesine göre hükmolunan hapis cezasından mahsup edilmesi ve aynı Kanunun 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, sanıkların zimmetin açığa çıkmamasını sağlamaya yönelik hileli davranışlarla

gerçekleştirdikleri eylemlerinin nitelikli zimmet suçunu oluşturacağı nazara alınmadan TCK"nın 247/1. maddesi uyarınca hüküm kurulması ve üzerlerine atılı suçu 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işledikleri kabul edildiği halde haklarında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 55/2. maddesi uyarınca kazanç müsaderesinin ancak eşya veya maddi menfaatlere el konulamadığı veya bunların mercine teslim edilmediği hallerde ya da suçun mağdurunun belli olmaması halinde mümkün olduğu gözetilmeden, mağduru belli olduğu halde zimmetin karşılığını oluşturan paranın müsaderesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının "A" numaralı bendinin kazanç müsaderesine ilişkin 8 numaralı alt bendinin hüküm fıkrasından çıkartılması suretiyle eleştirilen hususlar dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA 13/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.