MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 23/02/2007 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasına bağlı yaralama nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 12/11/2018 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava tarihi 23/02/2007 olmasına rağmen gerekçeli karar başlığında 11/09/2018 olarak yazılmış olması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiş bu nedenle bozma nedeni yapılmamıştır.
Dava, trafik kazasına bağlı yaralama nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili; davalıların sürücüsü ve işleteni olduğu 20 ZT 755 plaka sayılı araç ile müvekkillerinden ...’ün sürücüsü olduğu 48 YP 621 plaka numaralı traktör arasında 23/02/2007 tarihinde meydana gelen kaza neticesinde müvekkillerinin yaralandığını; kazanın davalının tam kusuru ile meydana geldiğini, davalılardan ...’in taksirle birden fazla kişinin yaralanmasına neden olmak suçundan ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/38 esas, 2010/7 sayılı kararı ile cezalandırılmasına karar verildiğini beyan ederek, müvekkillerinin maddi ve manevi zararının davalılardan tahsili isteminde bulunmuştur.
Davalılar, yersiz açılan davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/02/2015 tarihli ilk kararın davalılardan ... Oto Yatırım ve Pazarlama A.Ş vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 27/03/2018 tarihli ve 2015/8735 Esas 2018/3336 Karar sayılı ilamı ile ".. davacılardan ... yönünden hükmedilen manevi tazminatın miktarının fazla olduğu ve davacılardan ...’nin müterafik kusurunun bulunup bulunmadığı ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 52. maddesi(818 sayılı BK 44. md.) uyarınca manevi tazminattan %20 oranında indirim yapılması gerekip gerekmediği tartışılarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemiş olduğu.." şeklindeki gerekçe ile bozulmuş; bozma sonrası mahkemece bozma ilamına uyularak manevi tazminatlar yönünden indirim yapılarak kısmen kabul kararı verilmiştir.
Mahkeme kararlarının gerekçe bölümünde; tarafların iddia ve savunmalarının özeti, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususlar, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan deliller, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebeplerin gösterilmesi zorunludur(HMK 297/1-c). Gerekçe, mahkemenin benimsediği olgular ile hüküm bölümü arasında yasal ve mantıksal bir bağ niteliğinde olduğundan hükümle gerekçe arasında ve gerekçenin kendi içinde çelişkiye sebep olunmaması da gerekir.
Dosya kapsamından, mahkemece kısa kararda davacılardan ... yönünden 3.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmesine karar verilmiş; bilahare gerekçe bölümünde “ Yargıtay"ın istikrar kazanan içtihatları gereğince %20 indirim yapılarak, davacı ... için 1.000,00 TL manevi tazminata hükmetmek gerekmiştir.” şeklinde gerekçelendirilmiş ve böylece kararın gerekçesi ile hüküm fıkrası arasında açık çelişki oluşmuştur.
Yukarıda açıklandığı üzere kısa karar ile gerekçeli karar arasında veya gerekçeli kararın kendi içinde çelişkili olması hali mutlak bozma sebebidir. Bozmadan sonra mahkemenin önceki kısa kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi giderme koşuluyla vicdani kanaatine göre karar verebileceğine, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu’nca 10/04/1992 gün ve 7/4 sayıyla karar verilmiştir. Bu durumda, mahkemece kısa kararla gerekçeli karar arasındaki çelişkinin giderilmesi için kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacıların diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 16/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.