MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 06/05/2008 gününde verilen dilekçe ile 2330 sayılı Kanun"a dayalı rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 17/06/2020 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılardan ... vekili, davalı ... ve davacı vekili taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava tarihi 06/05/2008 olmasına rağmen gerekçeli karar başlığında 19/07/2012 olarak yazılmış olması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiş bu nedenle bozma nedeni yapılmamıştır.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalılardan ... ve ...’in tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince,
Dava, 2330 sayılı Kanun uyarınca ödenen tazminatın rücuen tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılardan ..., ... ile davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; 20/03/2005 tarihinde yapılacak olan futbol müsabakasında dava dışı polis memurlarının güvenliği sağlamak üzere görev yaptıklarını, maç sonrası yaşanan tartışmada davalı futbolcuların görevli polis memurlarını basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladıklarını, davalıların ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/284 esas 2006/269 sayılı kararı ile memura görevinden dolayı direnme suçundan cezalandırılmalarına karar verildiğini, yaralanan polis memurlarına 2330 sayılı Kanun gereğince nakdi tazminat ödendiğini beyan ederek komisyon kararı ile ödenen meblağın rücuen tahsili isteminde bulunmuştur.
Davalılar; davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece; davanın kabulüne dair verilen 04/02/2013 tarihli ilk kararın davalılardan ..., ... ve ... tarafından temyizi üzerine Dairemizin 06/03/2019 tarihli ve 2016/16577 Esas 2019/1207 karar sayılı ilamı ile "... rücuda teselsül olmayacağından, davalıların olayın meydana gelmesindeki kusur oranları belirlenerek sonucuna göre karar verilmesi ve davalıların sorumluluğunun olay günündeki
verilere ve bu bağlamda olay günündeki katsayılara göre yaptırılacak hesaplama doğrultusunda belirlenmesi gerektiği.." şeklindeki gerekçe ile temyize gelen davalılar yönünden bozulmuş, bozma sonrası tüm davalılar yönünden bilirkişi raporu hükme esas alınarak kısmen kabul kararı verilmiştir.
Dosya kapsamından, davanın kabulüne dair verilen 04/02/2013 tarihli ilk kararın davalılardan ..., ... ve ... tarafından temyizi üzerine Dairemizin 06/03/2019 tarihli ve 2016/16577 Esas 2019/1207 karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği, ilk kararın hükmü temyiz etmeyen davalılardan ..., ... ve ... yönünden kesinleşmiş olmasına rağmen mahkemece bozma sonrası, hakkında ilk karar kesinleşen davalılardan ..., ... ve ... yönünden de infazda tereddüt oluşturacak şekilde yeniden karar verilmiş olduğu anlaşılmıştır.
Şu durumda, davalılardan ..., ... ve ... yönünden ilk karar kesinleştiğinden, bu konuda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken yazılı şeklinde hüküm tesis edilmiş olması doğru görülmediğinden kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenle davacı yararına BOZULMASINA, ... ve ...’in tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenle reddine 16/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.