MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 22/10/2007 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davalı ... yönünden davanın atiye bırakılması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına, davalı ... yönünden davanın kısmen kabulüne dair verilen 14//04/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ile davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, trafik kazası nedeniyle yaralanmadan kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın davalı ... yönünden atiye bırakılması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına, davalı ... yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; davalı ..."ın sevk ve idaresindeki, maliki diğer davalı ... olan ... plaka sayılı araç ile davacının yolcu olarak bulunduğu dava dışı Mehmet Kara yönetimindeki 48 TS 826 plaka sayılı motosikletin çarpışması sonucu davacının yaralanmasına neden olduğunu, davacının tedavi gördüğünü ancak tam iyileşemedigini, sakat kalma ihtimali bulunduğunu, olay tarihinde kendisine ait araçla nakliye işi yapan davacının kazancının %50"sini vermek koşuluyla aracını başka bir şoföre verdiğini, bu nedenle aylık 1.000,00 TL gelirinden mahrum kaldığını belirterek tedavi gideri, geçici iş göremezlik ve sürekli iş göremezlik nedeniyle oluşan maddi ve manevi tazminatın davalılardan müştereken ve mütesellilen tahsili talebinde bulunmuştur.
Davalı ... vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; davacı tarafın davayı ıslah tarihi itibariyle zamanaşımının dolduğu gerekçesiyle ıslah edilen miktara ilişkin maddi tazminat talebinin reddine, davanın; davalı ... yönünden kısmen kabulüne, davalı ... yönünden atiye bırakılması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Olay tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı BK 47. maddesi hükmüne göre hâkimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para miktarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Davaya konu olayın gerçekleşme şekli, davacının yaralanma derecesi ve kusurunun bulunmaması, olay tarihi, davalı tarafın tam kusurlu olması ve diğer ilkeler gözetildiğinde davacı lehine hükmedilen manevi tazminat miktarı çok azdır. Daha üst seviyede manevi tazminata hükmedilmesi gerekir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte açıklanan nedenle reddine ve davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.