MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki maddi tazminat davasından dolayı yerel mahkemece verilen gün ve sayısı yukarıda yazılı kararın; Dairemizin 21/10/2019 gün ve 2019/2447-2019/4810 sayılı ilamıyla onanmasına karar verilmiştir. Süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla HUMK’un 440-442. maddeleri uyarınca tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Davacının karar düzeltme isteminin incelenmesinde; davacı vekiline gerekçeli kararın usulüne uygun olarak tebliğ edilmesine karşın süresinde kararı temyiz etmediği dikkate alınarak davacının karar düzeltme isteminin reddi gerekir.
2-Davalının karar düzeltme istemine gelince;
Dava, maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın zamanaşımından reddine karar verilmiş, kararın davalı vekili tarafından vekalet ücreti yönünden temyizi ile Dairemizin 21/10/2019 gün ve 2019/2447 esas 2019/4810 karar sayılı ilamı ile temyiz eden taraf sıfatı dikkate alınmak suretiyle onanmasına karar verilmiş, bu defa taraf vekillerince karar düzeltme isteminde bulunulmuştur.
Davacı vekili, davalı ile fer’i müdahil İl Özel İdaresi arasındaki sözleşme gereği müvekkili kurumun izni olmadan ve kira bedeli ödemeksizin ...-... mevkiinde deniz içi sahadan kum ve çakıl çıkarmak suretiyle davalının sebepsiz olarak zenginleştiğini belirterek maddi tazminat isteminde bulunmuştur.
Dosyanın incelenmesinde; davanın birden fazla kez temyiz inceleme safhasından geçmek suretiyle 24/01/2019 tarihli son kararı ile zamanaşımından davanın reddine karar verilmesine karşın mahkemece, davalı lehine karar tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi dikkate alınarak maktu vekalet ücretine hükmedildiği anlaşılmıştır.
Şu halde; mahkemece, davanın zamanaşımı sebebiyle reddedildiği nazara alındığında karar tarihi olan 2019 yılı Avukatlı Asgari Ücret Tarifesi’ne göre nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekmektedir. Ancak derecattan geçen dosya süreci dikkate alındığında mahkemece verilen ilk kararın temyizi neticesinde Dairemiz tarafından bozma kararı verildikten sonra davacı vekilinin talebini ıslah ettiği ve bu durumun bozma kararı sonrasında ıslahın mümkün olmadığını belirten 1948 tarihli İçtihadı Birleştirme Kararına aykırılık teşkil ettiği açıktır. Bu sebeple davalı lehine hükmedilecek vekalet ücretinin, davacı vekilinin dava dilekçesinde talep miktarı olan 781.825,25 TL üzerinden hesaplanması gerekirken yazılı şekilde maktu vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmamıştır. Kararın bu sebeple bozulması gerekirse de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi ve uygulanmasına devam olunan 1086 sayılı HUMK"un 438/7 maddesi uyarınca kararın 3. bendinde yer alan bölümünün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı vekilinin karar düzeltme isteminin Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 440-442. maddeleri gereği (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle KABULÜNE, Dairemizin 21/10/2019 gün ve 2019/2447 esas 2019/4810 karar sayılı onama kararına konu gerekçeli kararın 3. bendinde yazılı olan “2.725,00 TL” sayı ve harflerinin çıkarılarak yerine “45.223,01 TL” sayı ve harflerinin yazılmasına, davacının karar düzeltme isteminin (1) nolu bentte açıklanan nedenle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA 11/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.