MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki maddi ve manevi tazminat davasından dolayı yerel mahkemece verilen gün ve sayısı yukarıda yazılı kararın; Dairemizin 30/04/2019 gün ve 2018/4511-2019/2511 sayılı ilamıyla düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Süresi içinde davalılardan ..., ..., ... ve ... vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla HUMK’un 440-442. maddeleri uyarınca tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Temyiz ilamında bildirilen gerektirici nedenler karşısında Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun değişik 440. maddesinde sayılan nedenlerden hiç birine uygun olmayan davalılardan ..., ..., ... ve ..."nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme istemlerinin reddi gerekir.
2-Davalılardan ..., ..., ... ve ..."nın diğer karar düzeltme istemlerine gelince;
Dava, haksız eylemden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, Dairemizin 30/04/2019 gün ve 2018/4511 esas 2019/2511 karar sayılı ilamı ile davalılar ..., ..., ... ve ... lehine vekalet ücretine hükmedilmesi bakımından kararın düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Bu kez davalılardan ..., ..., ... ve ... vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenmiştir.
6100 sayılı HMK’nın “Taleple Bağlılık İlkesi” başlıklı 26. maddesinde “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir. Hâkimin, tarafların talebiyle bağlı olmadığına ilişkin kanun hükümleri saklıdır” hükmü düzenlenmiştir.
Dosyanın incelenmesinde; davacı vekilinin, dava dilekçesinde ve ıslah dilekçesinde dava konusu tazminat kalemleri bakımından faiz talebinde bulunmadığı fakat mahkemece faize hükmedilmiş olduğu anlaşılmaktadır.
Şu halde; yukarıdaki kanuni düzenleme dikkate alındığında, mahkemece, davacı tarafından faiz talebi olmamasına karşın faize hükmedilmiş olması taleple bağlılık ilkesine aykırı olup kararın bu sebeple bozulması gerekirse de; belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının, 6217 sayılı Kanun"un 30.
maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple Dairemizin 30/04/2019 gün ve 2018/4511 esas 2019/2511 karar sayılı düzeltilerek onama ilamına ilaveten davalılar ..., ..., ... ve ... vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile kararın bu yönüyle de düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 440-442 maddeleri gereğince ..., ..., ... ve ... vekilinin karar düzeltme isteminin (2) no’lu bentte gösterilen nedenle kabulüne; Dairemizin 30/04/2019 gün ve 2018/4511 esas 2019/2511 karar sayılı düzeltilerek onama ilamına bir bent eklenerek; hüküm fıkrasının birinci paragrafında yer alan “30/12/2013 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte” sayı ve yazılarının çıkarılmak suretiyle hükmün bu bakımdan da ek olarak düzeltilerek onanmasına, ..., ..., ... ve ... vekilinin diğer karar düzeltme istemlerinin (1) no’lu bentte açıklanan nedenle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.