İcra Kararları - Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/3398 Esas 2020/2135 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/3398
Karar No: 2020/2135

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/3398 Esas 2020/2135 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacı avukatı, yediemin ücreti alacağı istemiyle davalı (Ticaret Bakanlığı) aleyhine dava açmıştır. İlk derece mahkemesi davanın kabulüne karar vermiştir. Davalı vekili, istinaf başvurusunda bulunmuş, ancak Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi, istinaf isteminin esastan reddine karar vermiştir. Temyiz talebine ilişkin olarak ise, temyiz süresinin geçmesi nedeniyle davalı vekilinin talebi reddedilmiştir. Temyiz talebinin reddiyle ilgili kararda bir isabetsizlik bulunmadığı için temyiz itirazları reddedilmiş, temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- HMK 353/(1),b,1: Beklenen kararın usul ve esaslara uygunluğu göz önünde bulundurularak istinaf isteminin reddi veya kabulü
- HMK 366: Temyiz yolu
- HMK 346/1: Temyiz dilekçesinin süresi
- HMK 346/2: Süresinde temyiz edilirse, ek temyiz süresi
- HMK 370/1: Temyiz ve kararın onanması
- HMK 302/5: Davanın yeniden incelenmesi
- HMK 373: Kararın tebliği ve gönderilmesi

4. Hukuk Dairesi 2018/3398 E. , 2020/2135 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... (Yeni Ünvanı Ticaret Bakanlığı) aleyhine 30/11/2015 gününde verilen dilekçe ile yediemin ücreti alacağı istenmesi üzerine ilk derece mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 10/03/2017 günlü karara karşı davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 10/03/2017 tarihli 2015/812 esas 2017/48 karar sayılı kararı usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğundan; HMK 353/(1),b,1 maddesi uyarınca davalı vekilinin istinaf isteminin esastan reddine, dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince verilen 17/01/2018 günlü karar ve 19/02/2018 günlü ek kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
İlk derece mahkemesince verilen karara yapılan istinaf başvurusunun bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince incelenmesi sonucu verilen karar, temyiz eden tarafa 29/01/2018 tarihinde tebliğ edilmiş ve iki haftalık temyiz süresi geçtikten sonra 14/02/2020 tarihinde temyiz edilmiştir. Temyiz talebini süre yönünden inceleyen bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi tarafından; HMK 366. maddesi yollamasıyla temyiz yolu için de uygulanması gereken HMK 346/1. maddesine dayalı olarak verilen ek karar ile süresinde yapılmayan temyiz talebi reddedilmiş olup yine davalı vekili tarafından HMK 346/2. maddesinde belirtilen 7 günlük süresi içinde ek karar temyiz edilmiştir.
Hükmü temyiz eden tarafa kararın tebliğ edildiği tarih ile temyiz dilekçesinin bölge adliye mahkemesine verildiği tarih arasında yasada öngörülen temyiz süresi geçmiştir. Bölge adliye mahkemesince bu yön belirlenmek suretiyle verilen temyiz isteminin reddine ilişkin kararda bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Bu nedenle yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın HMK 370/1. maddesi gereğince ONANMASINA, HMK 302/5 ve 373. maddeleri uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine 22/06/2020 gününde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.