MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 11. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Av.... ... tarafından, davalı ... Kum Madencilik Nak ve San Tic A.Ş. aleyhine 18.09.2017 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davanın reddine dair verilen 02.11.2018 günlü karara karşı davacı tarafın istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun kabulüne, ... 11. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2017/731 esas 2018/375 karar sayılı kararının HMK’nın 353/1-b.2 maddesi uyarınca kaldırılarak; davanın kısmen kabulüne dair verilen 15.05.2019 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.

-K A R A R-

Davacı vekili, ... Orman İşletme Şefliği ... mevki 10 no’lu bölmede davalının 567.500 metrekare alanda izni iptal edilen sahada stok malzemeleri bulundurarak işgal ve faydalanma eylemi nedeniyle idareyi zarara uğrattığını, şirket yetkilisi hakkında ceza davası açıldığını ve yapılan yargılama sonunda mahkumiyet kararı verilerek kesinleştiğini belirterek 164.039,03 TL ağaçlandırma bedelinin tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, şirketin eski izinli alan dışında ormandan işgal ettiği alanın 41.905 metrekare olarak belirlendiğini, dolgu malzemesinin bulunduğu yerden kaldırılması için 362 gün süreye ihtiyaç olduğunun idari yargı kararı ile belirlendiğini belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince, davanın reddine karar verilmiş; karara karşı davacı tarafça istinaf yoluna başvurulmuş, Bölge Adliye Mahkemesince, istinaf başvurusunun kabulü ile kararın kaldırılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, haksız eylem nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Dosya kapsamından, davalı şirket yetkilisi hakkında ... 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/2014 esas 2017/462 karar sayılı dosyasında, ormandan işgal ve faydalanma suçundan yargılama yapıldığı, ormandan kesim yaparak açma eyleminin bulunmadığı, işgal ve faydalanma eylemi sabit görülerek 6831 sayılı Orman Kanunu"nun 93/1. maddesine göre cezalandırılmasına karar verildiği, kararın, istinaf başvurusunun esastan reddi üzerine kesinleştiği anlaşılmaktadır. Davaya konu, orman alanında davalının açma yaptığına ve ağaç kestiğine dair hakkında kesinleşmiş bir hüküm bulunmadığı gibi, bu hususta dosya kapsamında ispata yeter nitelikte delil de bulunmamaktadır. Şu halde dava konusu yerde açma yapmayan, herhangi bir ağaç kesmeyen, ancak işgal ve faydalanma eylemini gerçekleştiren davalının, 6831 sayılı Kanun’un 114. maddesi uyarınca ağaçlandırma giderinden sorumluluğuna karar verilemez. Zira hayatiyetini kaybeden ağaç bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiştir. Kararın bu nedenle bozulması gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının HMK 371. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, dosyanın bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 03/11/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.