MAHKEMESİ :Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi


Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine asıl davada 30/07/2012 gününde verilen dilekçe ile kasten yaralama nedeniyle maddi ve manevi tazminat, birleşen davada 05/08/2016 gününde verilen dilekçe ile kasten yaralama nedeniyle sürekli maluliyet zararına ilişkin maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl davanın kısmen kabulüne, birleşen davanın kabulüne dair verilen 28/04/2017 günlü karara karşı davalı tarafın istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nun 353/1. fıkra (b-1) maddesi gereğince esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince verilen 06/11/2017 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Davalının asıl davaya yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2017 yılı için 41.530,00 TL dir.
HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 41.530,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir. Kesin olan kararların temyizinin istenilmesi halinde Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, verilmemiş olması halinde Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir.
Somut olayda, ilk derece mahkemesince asıl davanın kısmen kabulüne karar verilerek davacı lehine 18.927,07 TL maddi ve 20.000,00 TL manevi tazminat olmak üzere toplam 38.927,07 TL tazminata hükmedilmiş, davalının istinaf başvurusu Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddedilmiş, bu karara karşı da davalı temyiz yoluna başvurmuştur. Asıl davada davacı lehine hükmedilen ve temyize konu edilen miktar, yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. O halde asıl dava yönünden Bölge Adliye
Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp, davalının temyiz itirazlarının HMK’nun 362/1-a maddesi gereğince reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davalının birleşen davaya yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş ve verilen kararda bir isabetsizlik görülmemiş olmasına göre yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle birleşen davaya ilişkin usul ve kanuna uygun olarak verilen hükmün HMK 370/1. maddesi gereğince onanması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte gösterilen nedenle davalının asıl davaya yönünden temyiz dilekçesinin HMK 362/1-a maddesi gereğince REDDİNE, yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddiyle birleşen dava yönünden verilen kararın ONANMASINA, HMK 302/5 ve 373. maddeleri uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 03/02/2020 gününde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.