İzmir Ceza Kararları - Tehdit - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1035 Esas 2020/3242 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1035
Karar No: 2020/3242
Karar Tarihi: 13.02.2020

Tehdit - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1035 Esas 2020/3242 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Yerel mahkeme tarafından verilen hükümler mahkumiyet şeklinde olmuştur. Sanık yaralama ve tehdit suçlarından suçlu bulunmuştur. Yaralama suçundaki mahkumiyet hükümleri incelendiğinde, sanığın eylemleri Kanuna uygun olarak işlediği ve ceza yasaları çerçevesinde uygulandığı görülmüştür. Bu nedenle temyiz isteği reddedilerek hükümlerin onanması kararlaştırılmıştır. Ancak tehdit suçundaki mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz isteği hakkında başkaca nedenler görülmemiştir. Sanık hakkında TCK'nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan mahkumiyet hükmü kurulmuştur ve bu yöntem kanuna aykırıdır. Bu nedenle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi: Haksız tahrik
- 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. maddesi: Hükümde mahkumiyetin açıklanması, hükümde açıklanan kuralın kanuni sınırının üzerinde veya altında kalması veya hükmün açıklanmasında düzenleyici kurallara aykırılık hallerinde bozma.

4. Ceza Dairesi 2016/1035 E. , 2020/3242 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1) Sanık hakkında yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteğinin incelenmesinde;
Sanığa yükletilen yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2) Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteğine gelince ; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
a) Sanık hakkında tehdit suçundan TCK’nın 29. maddesindeki düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanması istemiyle dava açılması ve olay sırasında, mağdur ...’ın da sanığa tehdit eyleminde bulunması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre sanık Kadir Açıkel hakkında TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b) Sanık hakında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması halinde ise yüklenen suçtan mahkumiyet hükmü kurulurken, sanığa ek savunma hakkı verilmeden iddianamede gösterilen TCK"nın 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması suretiyle, 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanık ...’nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 13.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.