İzmir Ceza Kararları - Şantaj - kasten yaralama - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/5471 Esas 2020/4699 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5471
Karar No: 2020/4699
Karar Tarihi: 04.03.2020

Şantaj - kasten yaralama - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/5471 Esas 2020/4699 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanığın şantaj suçundan ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak sanığa yüklenen kasten yaralama suçu nedeniyle verilen cezanın temyiz edilemez olduğu sonucuna varılmıştır. Şantaj suçu nedeniyle sanığın sözleri TCK'nın silahla tehdit suçuna dahil olduğu tartışılmadan, yerinde olmayan ve yetersiz gerekçelerle mahkumiyet kararı verilmiştir. 6136 sayılı Yasa'nın mermi bulundurma suçunun önödeme kapsamına alınması nedeniyle mahkemece sanığa usulüne uygun şekilde ön ödeme ihtarı yapılması ve sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması gerekmektedir. Bu nedenlerle, hükümler bozulmuştur ve dosya esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK 106/2-a (silahla tehdit suçu)
- 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçu (13/4. madde)
- 6763 sayılı Kanun (12. madde)
- 5237 sayılı Kanun (75. madde)
- 5320 sayılı Kanun (8/1. madde)
- 1412 sayılı CMUK (317., 321., 326/son madde)

4. Ceza Dairesi 2016/5471 E. , 2020/4699 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Şantaj, kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanığa yükletilen eşe karşı kasten yaralama suçundan dolayı kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."nın TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B-Diğer hükümlerin temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında şantaj suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;
Sanığın, olay günü katılana hitaben "boşanma davasını geri alıyorsun yoksa bu mermileri kalbinde bil " şeklinde sözler söyleyerek iki adet dolu mermiyi katılanın göğsüne koyduğunun iddia ve kabul edilmesi karşısında, sanığın eyleminin TCK"nın 106/2-a maddesinde düzenlenen silahla tehdit suçunu oluşturup oluşturmadığı tartışılıp açıklanmadan yerinde olmayan ve yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhelefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;
6136 sayılı Yasanın 13/4. maddesinde düzenlenen yasak niteliği haiz mermi bulundurma suçunun, 02.12.2016 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 12. maddesi ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 75. maddesi uyarınca önödeme kapsamına alındığı, mahkemece sanığa usulüne uygun şekilde ön ödeme ihtarı yapılıp sonucuna göre hukukî durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken karşı temyiz olmadığından (2) nolu bozma nedeni yönünden 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 04/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.