MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanığın, tehdit eylemini uzlaşma hükümlerine tabi olmayan eşe karşı yaralama eylemiyle birlikte gerçekleştirdiği belirlenerek dosya görüşüldü:
A-Sanık hakkında kasten yaralama suçundan dolayı kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."ın TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir,
Ancak,
1- 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre, TCK"nın 106/1-1. cümle kapsamındaki tehdit eyleminin uzlaşma kapsamına alındığı, sanığın 09.08.2014 tarihinde eşi olan katılana gönderdiği mesajla, ölümle tehdit eyleminde bulunduğu, sanığın 10.08.2014 tarihinde yine eşine karşı bu kez yüzüne karşı ölümle tehdit sözleri söyleyip aynı anda eliyle vurarak eşini yaraladığı şeklinde kabul edilip, eylemin zincirleme tehdit suçunu oluşturduğunun kabul edildiği olayda,
10.08.2014 tarihinde eşe karşı yaralama suçuyla birlikte işlenen TCK"nın 106/1-1. cümle kapsamındaki tehdit eyleminin uzlaşma hükümlerine tabi olmadığı ancak, 09.08.2014 tarihindeki TCK"nın 106/1-1. cümle kapsamındaki tehdit eyleminin uzlaşma hükümlerine tabi olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın 09.08.2014 tarihinde gerçekleştirdiği tehdit eylemi için taraflara uzlaşma teklif edilmesi ve uzlaşmanın gerçekleşmesi durumunda, sanığın 10.08.2014 tarihinde gerçekleştirdiği tehdit eylemi açısından TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,
2-Kabule göre de; sanığın sabıkasında görülen ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK"nın 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez." cümlesi eklenmiş ise de, daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin verilen kararın kesinleşme tarihi itibariyle engel oluşturmaması karşısında; bir daha suç işlemeyeceği yönünde kanaat oluşması nedeniyle cezası ertelenen sanık hakkında, "daha önceden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı uygulandığından tekrar lehine CMK 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına" şeklindeki kanuni olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 05/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.