İzmir Ceza Kararları - Silahla tehdit - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/3208 Esas 2020/4724 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3208
Karar No: 2020/4724
Karar Tarihi: 05.03.2020

Silahla tehdit - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/3208 Esas 2020/4724 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık hakaret, silahla tehdit ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarından mahkum edilmiştir. Hakaret suçuyla ilgili ceza verildiği tarih itibarıyla hüküm temyiz edilemez olduğundan, bu suça ilişkin temyiz talebi reddedilmiştir. Ancak, sanığın 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan mahkumiyetine yönelik temyiz talebi esas alınmış ve mahkemenin önceki kararı bozulmuştur. Mahkeme, sanığın savunmalarının temyiz denetimini sağlayıp sağlamadığına ve eylemin Kanun'a uygun olarak işlenip işlenmediğine dair çeşitli değerlendirmeler yaparak, temyiz talebini reddedilmemiştir. Kararda, ayrıca sanığın haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağına dair değerlendirme yapılmamıştır. Kanun maddeleri olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi ve TCK'nın 53. maddesi (bu maddenin bazı bölümleri Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir) belirtilmiştir.

4. Ceza Dairesi 2016/3208 E. , 2020/4724 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, 6136 sayılı Yasaya muhalefet, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, yalnızca sanık ..."ın, hakkında hakaret, silahla tehdit ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerini temyiz ettiği belirlenerek, dosya görüşüldü:
1- Sanığa yükletilen hakaret suçundan dolayı kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."ın TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-Sanığa yükletilen 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyizde,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen 6136 sayılı Yasaya muhalefet eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın yasal bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
3-Sanık hakkında silahla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince,

Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir,
Ancak;
a-Sanığın, şikayetçi ..."ın kendilerine sattığı dairenin parasını almasına rağmen daireyi teslim etmediğini ve yine şikayetçinin, babasına telefonda hakaret ettiğini savunması karşısında, olayın çıkış sebebi üzerinde durularak, sanık hakkında haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmemesi,
b-Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 günü, Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 05/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.