4. Ceza Dairesi 2016/9811 E. , 2020/5880 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması, ceza verilmesine yer olmadığı
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık ... hakkında tehdit ve yaralama suçlarından verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, katılan ..."in tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
B-Sanık ... hakkında hakaret ve tehdit, sanık ... hakkında hakaret suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık ..."in aşamalarda ısrarla üzerine atılı tehdit suçlamasını kabul etmemesi karşısında, katılan ..."ün soyut iddiaları dışında hukuka uygun hangi delillere dayanıldığı gösterilmeden ve katılanın anlatımlarına ne suretle üstünlük tanındığı açıklanmadan, yetersiz gerekçeyle sanığın tehdit suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Sanık ... hakkında tehdit suçundan hükmolunan sonuç cezanın adli para cezası olmasına rağmen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan TCK"nun 53. maddesi hak yoksunluğu hükümlerinin sanık hakkında uygulanmasına karar verilmesi,
3-Hakaret suçunun karşılıklı işlenmesi halinde, TCK"nın 129/3. maddesi uyarınca, doğrudan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sanıklar ... ve ... hakkında adli para cezası tayin edildikten sonra ceza verilmesine yer olmadığına şeklinde hükümler kurulması,
4-Kabule göre de;
a)Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet ile hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümler yönünden,
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1-1. cümle maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu, hakaret suçu yönünden ise, uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 sayılı CMK’nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek, yeni düzenleme karşısında bu suç yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b)Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm yönünden,
Sanık ... hakkında ise tehdit ve yaralama suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları verilmesi karşısında, TCK"nın 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret suçunun CMK"nın 253/3. maddesi uyarınca uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla, aynı Kanunun 253 ve 254. maddeleri uyarınca hakaret suçu yönünden uzlaşma hükümlerinin uygulanması ve sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ..."in temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.