İzmir Ceza Kararları - Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/23367 Esas 2021/7462 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/23367
Karar No: 2021/7462
Karar Tarihi: 03.03.2021

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/23367 Esas 2021/7462 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi sonucunda, yerel mahkeme tarafından verilen hakaret suçuna yönelik cezanın temyiz edilemez olduğu anlaşılmıştır. Ancak tehdit suçundan verilen mahkumiyet kararı temyiz edilebilir nitelikte olarak değerlendirilmiştir. Dosyada yapılan incelemeler sonucunda, sanığın adli sicil kaydındaki tekerrüre esas alınan ilamına konu suçun TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçu olduğu, bu suçun uzlaştırma kapsamında bulunması nedeniyle tekerrür hükümlerinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğu hükmünün Anayasa Mahkemesi iptal kararlarına uygun olarak uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Kanunlar: 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri, TCK'nın 151/1. ve 53/1-b maddeleri, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi.

4. Ceza Dairesi 2017/23367 E. , 2021/7462 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

K A R A R
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
1-Hakaret eyleminden kurulan hükümde öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibarıyla hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, sanık ..."ın TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-Sanık hakkında tehdit suçundan verilen mahkumiyet kararının temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın adli sicil kaydındaki tekerrüre esas alınan ilamına konu suçun TCK"nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme olması, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren, 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmesi ve 3. fıkrada yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin madde metninde çıkarılması nedeniyle TCK"nın 151/1. maddesine uyan mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması karşısında anılan suçla ilgili olarak uyarlama yapılıp yapılmadığı araştırılıp, sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2-TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararlarının gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.