İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8972 Esas 2019/1034 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8972
Karar No: 2019/1034
Karar Tarihi: 24.01.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8972 Esas 2019/1034 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık ve sanık müdafiinin temyiz itirazları incelenmiş, sadece sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükmüne karşı yapılan itirazların değerlendirildiği belirtilmiştir. Sanıklardan birinin iki kişiyi kasten yaralama suçundan mahkumiyetine ilişkin hükümler incelenmiş, adli para cezalarının tür ve miktarının kesin nitelikte olduğu ve temyiz isteminin reddedildiği belirtilmiştir. Diğer sanığın da kişiyi kasten yaralama suçuna ilişkin mahkumiyet hükmü incelenmiş, hüküm gereği eksik ceza tayini yapıldığı ve koşulları oluştuğu halde ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmadığı belirtilmiştir. Ancak Anayasa Mahkemesi kararıyla TCK'nın 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edildiği, bu hususun infaz aşamasında dikkate alınabileceği ve bozma nedeni yapılmadığı belirtilmiştir. Yargılama sonunda sanıkların temyiz itirazları yerinde görülmeyerek hükümlerin onanmasına karar verilmiştir.
5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde, adli para cezalarının tür ve miktarının kesin nitelikte olduğunu belirtmektedir. TCK'nın 86/3-e maddesi, silahtan sayılan taş ile yaralama suçunu düzenlemektedir. Anayasa Mahkemesi kararıyla iptal edilen TCK'nın 53. maddesi ise, koşulları oluştuğu halde tekerrür hükümlerinin uygulanmaması durumunda yapılacak ceza sınırlamasını düzenlemektedir.

3. Ceza Dairesi 2018/8972 E. , 2019/1034 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ve sanık müdafiinin temyiz dilekçeleri içeriği nazara alındığında, temyiz itirazının sadece sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükmüne hasren olduğu anlaşılmakla bu kapsamda sınırlı olarak yapılan incelemede;
1) Sanık ..."ın müşteki ... ve ..."yi kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinin incelemesinde,
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ..."ın müşteki ..."ı, sanık ..."ın müşteki ..."ı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
Sanık ..."ın silahtan sayılan taş ile müşteki ..."ı yaraladığı olayda, sanık hakkında kurulan hükümde TCK"nin 86/3-e maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini ve sanık hakkında koşulları oluştuğu halde ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ... ve sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 24.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.