İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19048 Esas 2020/2368 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/19048
Karar No: 2020/2368
Karar Tarihi: 10.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19048 Esas 2020/2368 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, kasten yaralama suçundan sanığa verilen mahkumiyet hükmünü incelemiş ve sanığın ceza temyiz istemini reddetmiştir. Ancak, yaralanan kişinin durumunun yeterli şekilde değerlendirilmediği ve 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, adli para cezasının kesin nitelikte olduğu ve bu nedenle sanığın temyiz isteminin reddedildiği, yaralamanın derecesi hakkında yeterli rapor alınmadığı için kararın bozulduğu ve Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kullandığı kanun maddeleri ise şunlardır: 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/19048 E. , 2020/2368 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Katılan ..."in yaralanmasına ilişkin Antalya Atatürk Devlet Hastanesince düzenlenen 22.12.2013 tarihli geçici raporda "Sağda çenede 6 cmlik kesi" olduğunun belirtildiği, katılanın Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesince düzenlenen 23.12.2013 tarih, 81266704/16658 sayılı kati raporunda da " Çene sağ taraftan boyun sağ tarafa uzanan “L” şeklinde cilt cilt altı kesisi" olduğu tespit edildiği halde, katılanını bu yaralanmasının yüzde sabit ize veya sürekli değişikliğe neden olup olmadığı hususunda katılanın bizzat muayenesi sağlanıp, en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğünden rapor aldırılmadan, yetersiz rapor hükme esas alınarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 10.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.