MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Düşme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçu yerine konut dokunulmazlığını bozma suçunun yazılması ve uygulama sırasında TCK 116/2-4 yerine 116/1-4 maddesinin gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocukların, 5237 sayılı TCK"nin 116/2-4 ve 119/1-c maddelerine uyan iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11.12.2012 tarih ve 2012/1247 Esas ve 2012/1842 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK"nin 116/4 ve 119/1-c maddelerinde düzenlenen "suçların gece vakti ve birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi"nin, suçların daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli halleri olması nedeniyle aynı Kanun"un 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alındığında, TCK"nın 66/1-d, 66/2 ve 67/4. maddelerine göre 10 ve 15 yıllık zamanaşımı sürelerinin dolmadığının anlaşılması karşısında; suça sürüklenen çocukların yargılamalarına devam edilerek sonucuna göre bir hüküm kurulması yerine, zamanaşımını kesen son işlemin 23.01.2014 tarihli mahkumiyet hükmü olduğu da gözetilmeden 5 yıl 4 aylık olağan zamanaşımı süresinin dolduğundan bahisle haklarındaki davaların DÜŞÜRÜLMESİNE karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.