MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık ve müdafii

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1)Sanık Müdafiinin temyiz istemi hakkında yapılan incelemede;
Sanığın talimat mahkemesinde 18/01/2006 tarihli duruşmada alınan ifadesinde, müdafi istemediğini belirttiği gibi, 5271 sayılı CMK"nın 150. maddesinin 2. ve 3. fıkraları gereğince de sanığa zorunlu müdafi atanmasını gerektirecek bir durum da bulunmadığı halde, sanık için bozmadan önce görevlendirilmiş olan müdafii Av. ... tarafından öğrenme üzerine karar temyiz edilmiş ise de, anılan müdafiin sanık hakkında verilen kararı temyize yetkisinin bulunmadığı gözetilerek, yukarıda belirtilen gerekçe ile daha önce görevlendirilen ve temyize hakkı bulunmayan sanık müdafii Av. ..."in temyiz isteminin 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
2)Sanık ...’in hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre sanık bakımından hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 25/10/2011 tarihi itibariyle duran zamanaşımının kesinleşen sonraki mahkûmiyete konu suçun işlendiği 04/04/2015 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;


Sanığın müştekinin evine belirlenemeyen zamanda penceresini tornavida ile zorlamak suretiyle girip 2 adet cep telefonu, 2 adet altın zincir ve 5 TL parayı çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin 765 sayılı TCK"nın 493/1, 522. maddeleri ile 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 116/1, 151/1. maddelerine uyan suçları oluşturduğu, zamanaşımı yönünden yapılan karşılaştırmada 5237 sayılı TCK’nın lehe olduğu belirlenmekle sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 116/1, 151/1. maddelerinde düzenlenen suçlar için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 66/1-e, 67/4. maddelerine göre hesaplanan 12 yıllık zamanaşımının, 21.04.2004 olan suç tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 03/11/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.