İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/18152 Esas 2020/11701 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/18152
Karar No: 2020/11701
Karar Tarihi: 03.11.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/18152 Esas 2020/11701 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkum olan sanığın temyiz başvurusunu inceledi. Sanık suçunu kabul etmiş ve mal iadesi yapmış olsa da, cezada indirim yapılmamış olması sebebiyle temyiz etmiştir. Dosya incelendiğinde, diğer temyiz itirazlarının kabul edilemeyeceği ancak suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının dikkate alınarak sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmediği ve savunma hakkının kısıtlandığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 288. maddesi: Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.
- 5271 sayılı CMK'nın 294. maddesi: Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.
- 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri: Suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı.
- 5271 sayılı CMK'nın 150/3 ve 196/2. maddeleri: Sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği.
- 5271 sayılı CMK'nın 188/1 ve 289/1-e maddeleri: Savunma hakkının kısıtlanması durumunda hüküm bozulur.

2. Ceza Dairesi 2020/18152 E. , 2020/11701 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."" ve aynı Kanunun 294. maddesinin ise; ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin; suçu kabul ettiği ve pişman olup yer göstermesi neticesinde katılana mal iadesi yapıldığı halde TCK"nın 168. maddesinin ve TCK’nın diğer indirim maddelerinin uygulanmadığına ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebebe yönelik yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün istem gibi BOZULMASINA, 03.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.