İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/20641 Esas 2020/12586 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/20641
Karar No: 2020/12586
Karar Tarihi: 11.11.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/20641 Esas 2020/12586 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. İlk olarak, sanıkın mala zarar verme suçundan verilen 2000 TL adli para cezasına karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı belirtilmiştir. İkinci olarak, sanığın iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen cezanın miktarı göz önünde bulundurularak, istinaf başvurusunun esastan reddedileceği ifade edilmiştir. Son olarak, sanığın hırsızlık suçundan verilen hükümde herhangi isabetsizlik bulunmadığına karar verilmiş ve temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'ndaki 272-3.a, 279/1-b, 286/2-a, 288, 294 ve 302/1. maddeleri üzerinde durulmuştur. 272-3.a maddesi, istinaf yoluna başvurulamayacak kesin nitelikteki hükümleri belirtmektedir. 279/1-b maddesi itiraz kanun yoluna başvurulabileceği durumları düzenlemektedir. 286/2-a maddesi, istinaf başvurusunun esastan reddedileceği durumları ifade eder. 288 ve 294. maddeler, temyizin hukuka aykırılık nedeni ve temyiz isteminde bulunulacak sebepleri belirlerken, 302/1. maddesi ise usul ve yasaya uygun olan hükümlerin

2. Ceza Dairesi 2020/20641 E. , 2020/12586 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen ve 5271 sayılı CMK"nın 272-3.a maddesine göre istinaf yoluna başvurulamayacak olan kesin nitelikteki 2000 TL adli para cezası ile ilgili olarak ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin istinaf isteminin reddine dair kararına karşı aynı Kanun"un 279/1-b maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna başvurulabileceğinden, sanık müdafiinin mala zarar verme suçu ile ilgili kanun yolu başvurusu itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline istem gibi İADESİNE,
II-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hüküm ile ilgili temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
III-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hüküm ile ilgili temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."" ve aynı Kanun"un 294. maddesinin ise; ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin, ikrarda bulunduğu halde mağdur’un şikayetçi olmadığı, daha az ceza tayin talebine yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla istinaf isteminin esastan reddine dair karar hukuka uygun bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle, 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA, 11/11/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.