MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında mahkemenin 08/04/2015 tarih 2014/767 E. - 2015/340 K. sayılı kararı ile yokluğunda hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verildiği, kararın Tebligat Kanunu"nun 35.maddesine göre sanığa tebliğinden sonra temyiz edilmeksizin 25/06/2015 tarihinde kesinleştirilmesi üzerine sanığın 30/12/2015 tarihli dilekçesiyle; yapılan tebligatın usulsüz olduğunu belirterek eski hale getirme ve temyiz isteminde bulunduğu ve bu durumda karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olmasına göre, mahkemenin 30/12/2015 tarihli, 2014/767 E. - 2015/340 K. sayılı ek kararının hukuken geçersiz olduğu, somut olayda, sanığın yokluğunda verilen kararın, sorgusu sırasında mahkemeye bildirdiği adresine gönderildiği, ancak “tebligatın şahsın ismen tanınmaması sebebiyle iade edildiği, bunun üzerine mahkemece mernis adresi bulunmayan sanık tarafından soruşturma aşamasındaki ifadesinde bildirilen adres ile eski MERNİS adreslerine tebliğin çıkarıldığı, bunlardan da iade dönmesi üzerine bilinen son adresine Tebligat Kanunu’nun 35. maddesi uyarınca tebligat çıkarıldığı, iade döndüğü, bunun üzerine eski MERNİS adresine Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre tebliğ edildiği, ancak Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılan tebligatta yer alan adrese daha önce usulüne uygun şekilde yapılmış bir tebligat bulunmadığı cihetle anılan maddeye göre tebliğ yapılmasına kanunen imkan bulunmaması nedeniyle yapılan tebliğin usulsüz olduğu ve bu nedenle sanığın öğrenme üzerine yaptığı 30/12/2015 tarihli temyizinin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 02/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.