İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/17511 Esas 2020/14095 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/17511
Karar No: 2020/14095
Karar Tarihi: 02.12.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/17511 Esas 2020/14095 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme Ceza Dairesi tarafından verilen ve Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarından dolayı sanık hakkında verilen hükümler incelendi. Konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen ceza miktarı göz önünde bulundurularak, istinaf başvurusunun, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin esastan reddedilmesi gerektiği kararına varıldı. Hırsızlık suçu ile ilgili verilen karar ise müşteki ve tanık beyanlarının çelişkili olması ve kararın usul ve hakkaniyete aykırı olması nedeniyle reddedildi. Kanun maddeleri olarak 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a, 288 ve 294. maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2020/17511 E. , 2020/14095 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : İstinaf isteminin esastan reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Hükmolunan cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."" ve aynı Kanun"un 294. maddesinin ise; ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin, müşteki ile tanık beyanlarının çelişkili olduğuna, kararın usul ve hakkaniyete aykırı olduğuna, beraati gerektiğine ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.11.2016 gün, 2016/950 Esas ve 2016/436 Karar sayılı kararında da belirtildiği gibi 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h, 143. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle yargılanan sanığa, 5271 sayılı CMK"nın 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafii atanmasına gerek olmadığına karar verilmesi karşısında, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında mağdura yönelik eylemi sebebiyle hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, istinaf isteminin esastan reddine dair karar hukuka uygun bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle, 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi"nin kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile hükmün ONANMASINA, 02/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.