MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Hüküm tarihinde...Açık Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olduğu anlaşılan sanığın, talimat yoluyla ifadesinin alındığı 16/04/2014 tarihli duruşmada duruşmalardan vareste tutulmak istediğini beyan ettiği, mahkemece her ne kadar sanığın duruşmadan vareste tutulmasına karar verilmemiş ise de yokluğunda duruşmalara devam edilmekle zımnen kabul edildiğinin anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanığın yokluğunda verilen 03/06/2015 tarihli kararın tebliği için adı geçenin bilinen en son adresi esas alınarak Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması gerektiği, somut olayda gerekçeli kararın sanığın doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanununun 21/2 maddesine göre tebliğ edildiği, bununla birlikte sanığın en son bildirdiği adresin Lice K Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu olduğu, bu durumda cezaevi idaresine Tebligat Kanununun 19. Maddesine göre tebliğ yapılması için tebligat çıkarılarak, sanığın tahliye edilmesi durumunda cezaevi idaresine bildirdiği son adresin bildirilmesi istenerek belirlenen bu adrese Tebligat Kanununun 10. Maddesine göre tebligat çıkarılması gerekirken bu araştırma ve işlemler yapılmadan sanığın doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanun"un 21/2. maddesine göre yapılan gerekçeli karar tebliği işleminin geçersiz olduğu, öğrenme üzerine yapmış olduğu 11/11/2015 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın atılı hırsızlık ve mala zarar verme suçlarını işlemediği yönündeki aşamalarda değişmeyen savunmasının aksini gösterir, diğer sanık ...’in atfı cürüm niteliğindeki beyanlarından başka mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden ve atılı suçları işlediğine ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu denetime olanak verecek şekilde açıklanmadan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 02/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.