MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 22.10.2019 tarihli ilamı uyarınca dosyada yargılaması yapılan ve temyiz kapsamı dışında temyize gelmeyen sanık ..."in yokluğunda verilen kararın 17.12.2014 tarihinde sanığa yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı anlaşıldığından gerekçeli kararın sanık ..."e usulüne uygun olarak tebliğ edilmesi gerektiği hususu mahkemesine bildirildiği ve mahkemece gerekçeli kararın sanık ..."e usulüne uygun olarak 27.08.2020 tarinde tebliğ edildiği ancak sanık ..."in hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerini temyiz etmediği belirlenerek yapılan incelemede;
1- Sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik Av. Hakkı Oğuzhan Şahinoğlu’nun temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık ... müdafii olarak Av. ... tarafından karar temyiz edilmiş ise de, anılan müdafiinin dosya arasında sanık adına vekaletnamesine ve yetki belgesine rastlanmadığı gibi sanık ile birlikte duruşmalara da katılmadığı, 24/05/2012 tarihli duruşmada alınan ifadesi esnasında sanığın müdafii talep etmediğini beyan ettiği gibi CMK"nin 150/2-3. maddesi gereğince de zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durum bulunmadığından Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21//11/2018 eksiklik yazısı üzerine mahkemece düzenlenen 19/12/2018 tarihli tutanakta adı geçen avukat tarafından sunulan bir vekaletname bulunmadığının, baroca görevlendirildiğine ilişkin de bir bilginin olmadığının ve avukat ile yapılan telefon görüşmesinde vekalet sunmadığını beyan ettiğinin belirtildiği ve gerekçeli hükmün sanık ...’a 26/02/2015 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğine rağmen sanığın hükmü temyiz etmediğinin anlaşılması karşısında; anılan müdafiinin sanık hakkında verilen mahkumiyet hükümlerini temyize yetkisi bulunmadığı nazara alındığında, temyize hakkı olmayan Av. ...’nun temyiz isteminin 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ..."ın 14/11/2017 tarihli dilekçesindeki anlatımında temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde bulunduğunun anlaşılması ve eski hale getirme istemi hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olması nedeniyle ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 18/12/2017 tarih ve 2012/289 esas- 2014/421 karar sayılı temyiz isteminin süreden reddine dair ek kararının kaldırılmasına karar verilerek ve sanık ..."ın yokluğunda verilen 18/11/2014 tarihli kararın, yakalama üzerine alınan savunmasında bildirmiş olduğu en son adresi .... Sok. No:11 ...adresine tebligat çıkarılmadan, ... adresine mernis şerhli olarak aynı konutta birlikte oturan görünüşe göre 18 yaşını bitirmiş ve ehliyetli olan ..."a 19/12/2014 tarihinde yapılan tebligat usulsüz olup, sanık ..."ın eski hale getirme istemi yerinde görüldüğünden, sanığın 14/11/2017 ve 22/12/2017 tarihli temyiz istemlerinin süresinde olduğu belirlenerek;
Keza sanık ..."ın yokluğunda verilen 18/11/2014 tarihli kararın, yakalama üzerine alınan savunmasında bildirmiş olduğu en son adresi ... Sok. No:16/5 ... adresine tebligat çıkarılmadan, ... Sok. No:40 İç Kapı No:2 ... olan mernis adresine tebligat çıkarıldığı, sanığın bu adreste bulunmaması üzerine Tebligat Kanunu"nun 21/2 maddesine göre muhtara yapılan tebligat işleminin usulsüz olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın, 27/01/2015 tarihli temyiz istemininde süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ..."ın...Asliye Ceza Mahkemesinin 24/01/2006 tarih ve 2005/1060 E. 2006/13 K. sayılı ilamı ile kasıtlı suçtan mahkumiyetinin TCK"nın 58/1-2-b madde ve fıkraları gereğince tekerrüre esas olması nedeniyle hükmolunan cezanın aynı maddenin 6.fıkrası gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanıklar hakkında uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 14/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.