İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/4444 Esas 2020/16127 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4444
Karar No: 2020/16127
Karar Tarihi: 23.12.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/4444 Esas 2020/16127 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi, hırsızlık suçu nedeniyle bir kişiyi mahkum etti. Mahkeme kararında, TCK'nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluğu hükümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından kısmen iptal edildiği ve yargılama giderlerinin sanıktan tahsil edilmesi gereken tutarının belirlenmesinde, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 324/4 maddesi referans alınması gerektiği belirtildi. Mahkeme, yargılama giderlerinin kesinleşme tarihinde belirlenmesi gerektiğine ve sanığın ödemesi gereken toplam tutarın terkin edilmesi gereken tutardan az olması durumunda Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına karar verdi. Temyiz itirazları reddedilerek kararın istem gibi onanmasına karar verildi.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4 maddesi

2. Ceza Dairesi 2020/4444 E. , 2020/16127 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve yine hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL (20 TL dahil) ile aynı miktarda olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle, hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 23/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.