MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması gerektiği, sanık hakkında, üzerine atılı hırsızlık suçundan İstanbul Anadolu 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/02/2014 gün ve 2013/532 Esas 2014/83 Karar sayılı kararı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği ve 5 yıllık denetim süresine hükmedildiği, sanığın denetim süresi içerisinde 15/09/2017 tarihinde işlediği ileri sürülen suçtan dolayı yapılan yargılama sonunda, Devrek Asliye Ceza Mahkemesinin 25/10/2018 gün ve 2017/741 Esas, 2018/1322 Karar sayılı mahkumiyet hükmünün 07/11/2018 tarihinde kesinleşmesi nedeniyle önceki hükmün açıklanması için ihbarda bulunulduğu; sanığın yokluğunda verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın doğrudan MERNİS adresinde tebliğ edildiği ve bu şekilde yapılan tebliğ işleminin geçersiz olduğu; ayrıca katılan sıfatını alabilecek şekilde suçtan zarar gören ve 5271 sayılı CMK"nın 260/1. maddesi uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunan müştekinin, yöntemine uygun şekilde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen duruşmadan haberdar edilmediği gibi gerekçeli hükmün de kendisine tebliğ edilmediğinin anlaşılması karşısında; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik kararın usulünce kesinleşmediği ve kararda öngörülen 5 yıllık denetim süresinin başlamadığı belirlenmekle hükmün açıklanması şartları oluşmadığı halde yazılı şekilde hükmün açıklanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 16/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.