İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/16503 Esas 2020/8933 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/16503
Karar No: 2020/8933
Karar Tarihi: 17.09.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/16503 Esas 2020/8933 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, bir hırsızlık suçu işleyen sanık mahkum edilmiştir. Karar temyiz edilmiş ve bölmelerce incelenerek sonucunda temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Detaylı kanun açıklamaları şu şekildedir:
- 7035 sayılı Kanun'un 21. maddesiyle yapılan değişiklik uyarınca, 5271 sayılı CMK’nın 291/1. maddesinde belirtilen temyiz süresi 15 güne çıkarılmıştır.
- Ancak, daha önce Yargıtay incelemesinden geçen dosyalarda ise temyiz süresi değişmemiştir ve 1412 sayılı CMUK'nun 305-326. maddeleri uygulanmaktadır.
- Bu konuyla ilgili olarak kararda, tefhim tarihinden itibaren 15 gün olan temyiz süresi hakkında yanıltıcı bilgi verildiği, doğru olanın 7 gün temyiz süresi olduğu belirtilmiştir.
- Sonuç olarak, sanığın temyiz istemi süresinde olduğu kabul edilerek temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır.

2. Ceza Dairesi 2020/16503 E. , 2020/8933 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
20.07.2017 tarihli ve 7035 sayılı Kanun"un 21. maddesiyle yapılan değişiklik uyarınca 5271 sayılı CMK’nın 291/1. maddesinde yedi gün olarak belirtilen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği, ancak Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20.07.2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay"dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK"nun 305-326. maddeleri uygulanmakta olduğundan, daha önce Yargıtay incelemesinden geçmiş dosyada temyiz süresine ilişkin bir değişiklik yapılmadığı dikkate alındığında; 05.03.2018 tarihli kararda temyiz süresinin tefhim tarihinden itibaren 15 gün olduğu belirtilerek yanıltmaya neden olunduğunun anlaşılması karşısında, 06.02.2020 tarihinde tefhim edilen kararı 17.02.2020 tarihli temyiz dilekçesi ile temyiz eden sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 17.09.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.