MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık ...’ün temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın 22/06/2015 tarihli dilekçesindeki anlatımından eski hale getirme isteminde bulunduğunun anlaşılması ve eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olması nedeniyle, Mahkemenin 24/06/2015 ve 22.07.2015 tarih, 2014/299 esas sayılı ek kararlarının yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yokluğunda verilen ve en son verdiği adreste bizzat kendisine usulüne uygun şekilde 22.04.2015 tarihinde tebliğ edilen 05/03/2015 tarihli hükmü, 1412 sayılı CMUK’nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 22.06.2015, 08.07.2015 tarihli dilekçeleri ile temyiz eden sanığın eski hale getirme ve temyiz isteminin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk ... ve sanık ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik suça sürüklenen çocuk müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarına gelince;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık ... hakkında uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 29/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.