İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/385 Esas 2020/6378 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/385
Karar No: 2020/6378
Karar Tarihi: 22.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/385 Esas 2020/6378 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, sanığın bozma öncesi tutuklu olduğu dönemde atanan avukatın devam ettiği müdafiilik süreci sonrasında sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmiştir. Bozma sonrası yapılan yargılamada, sanığın herhangi bir müdafii tarafından talep edilmediği ve zorunlu müdafi atanmasını gerektirecek bir durum olmadığı ortaya çıkmıştır. Mahkemenin gerekçeli hükmü, sanık müdafiine tebliğ edilmiş olmasına rağmen, müdafiinin temyize yetkisi olmadığından sanığın temyiz talebi reddedilmiştir. Kararda, CMK'nin 150/2-3 ve 1412 sayılı Kanun'un 317. maddelerine atıfta bulunulmuştur. CMK'nin 150/2-3 maddesi, müdafi atanması için zorunlu koşulları belirlerken, 1412 sayılı Kanun'un 317. maddesi, avukatların temyiz yetkisini düzenlemektedir.

2. Ceza Dairesi 2020/385 E. , 2020/6378 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Bozmadan önce 10/12/2014 tarihli yargılama sırasında sanığın tutuklu olması nedeniyle Av. ..."in müdafii olarak atandığı ve aynı celse sanığın tahliyesine karar verildiği ve bozma öncesi kararı temyiz ettiği, bozma sonrası yapılan yargılamada ise bozma öncesi atanan Av. ..."in müdafiiliğine devam ettiği ve sanığın bozma sonrası yapılan yargılamada, 09/07/2019 tarihli yakalamalı olarak esas mahkemesinde alınan ifadesi esnasında sanığın müdafii talep etmediğini beyan ettiği gibi CMK"nin 150/2-3. maddesi gereğince de zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durum bulunmadığı, mahkemesince sanık ve müdafiinin yokluğunda verilen gerekçeli hükmün sanık müdafiine 08.10.2019 tarihinde tebliğ edildiği ve sanık müdafiinin hükmü 03.10.2019 tarihinde öğrenme üzerine temyiz ettiği anlaşılmış ise de, anılan müdafinin sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünü temyize yetkisi bulunmadığı, gerekçeli hükmün sanığa 18.11.2019 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğine rağmen sanığın hükmü temyiz etmediği ve yukarıda belirtilen gerekçe ile atanan müdafiinin temyiz yetkisinin bulunmadığı nazara alındığında temyize hakkı olmayan sanık müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı Kanun"un 317. maddesi gereğince REDDİNE, 22/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.