İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/11279 Esas 2020/6466 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/11279
Karar No: 2020/6466
Karar Tarihi: 23.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/11279 Esas 2020/6466 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, kararın cezaevine tebliğ edilmeden kesinleştirildiği ve sanığın öğrenme ile hükmü temyiz ettiği ortaya çıktı. Eski hale getirme istemi kabul edildi ve sanığın temyiz istemi süresinde olduğu kabul edildi. Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı ve TCK'nın 53. maddesi göz önünde bulundurularak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görüldü. Sanığın temyiz itirazları yerinde görüldü ve hüküm bu sebeple bozuldu. Suç tarihine göre TCK'nın 142/1-b maddesinin gözetilmemesi bozmayı gerektirdi. Mahkeme, 1412 sayılı CMUK'nun 326/son maddesini gözeterek yeni bir karar verilmesini kararlaştırdı.
TCK'nın 53. maddesi; hak yoksunluklarını düzenlemektedir.
TCK'nın 142/1-b maddesi; hırsızlık suçunu düzenlemektedir.
CMUK'nun 326/son maddesi; hükümlere uygulanacak kanunu ve hükümlere dayanarak verilecek kararların gerekçelerini düzenlemektedir.

2. Ceza Dairesi 2020/11279 E. , 2020/6466 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yokluğunda verilen 30.09.2014 tarihli gerekçeli kararın, cezaevinde olan sanığın MERNİS adresine tebliğ edilip cezaevine tebliğ edilmeden hükmün kesinleştirildiği, sanığın öğrenme ile hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, eski hale getirme isteminin yerinde ve sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, sanığın 02.04.2014 tarihli celsede duruşmalardan vareste tutulmak istediğini beyan ettiğinden tebliğnamedeki bozma nedenine iştirak edilmemiş, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Dosya kapsamına göre; olay tarihinde katılanın evinin önüne kapıları kilitlenemeyen aracını park ettiği, sanığın otomobili düz kontak yaparak çalması şeklindeki eyleminin suç tarihine göre TCK"nın 142/1-b maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesinin gözetilmesine, 23/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.