MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizin 07.11.2019 tarihli eksiklik talebi yazısı uyarınca , dosyada yargılaması yapılan ve temyiz kapsamı dışında temyize gelmeyen sanık ..."ın yokluğunda verilen kararın 30.09.2015 tarihinde sanığın MERNİS adresine doğrudan yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı anlaşıldığından gerekçeli kararın sanık ..."a usulüne uygun olarak tebliğ edilmesi gerektiği hususu mahkemesine bildirildiği ve mahkemece gerekçeli kararın sanık ..."a usulüne uygun olarak 22.11.2019 tarinde tebliğ edildiği ve ..."ın hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünü temyiz etmediği belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, inşaat alanında bulunan inşaatta kullanılmak üzere hazırlanmış demirleri kamyonete yükleyerek çalmaya teşebbüs etmesi şeklindeki eyleminin; 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesinde tanımlanan "adet veya tahsis veya kullanımları gereği açıkta bırakılmış eşya hakkında" hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suçun hukuki nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 141/1 maddesi ile uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunlukların uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 24/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.