İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1537 Esas 2020/3391 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1537
Karar No: 2020/3391
Karar Tarihi: 25.02.2020

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1537 Esas 2020/3391 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan asliye ceza mahkemesinde yargılanmış ve beraat etmiştir. Katılan vekili ise bu hükmü istinaf etmiş, ancak istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Daha sonra katılan vekili, berat kararının bozulması için Yargıtay'a başvurmuş ancak ilk derece mahkemesi, 7188 sayılı Kanun değişikliğinin suçun kapsamındaki bir değişiklik olmadığı gerekçesiyle temyiz talebini reddetmiştir. Kararda, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun TCK'nın 165. maddesinde düzenlendiği ve 24.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun değişikliğinin bu suçu kapsamadığı vurgulanmıştır.
Kanun Maddeleri:
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 165. maddesi - Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286/2-a maddesi - İstinaf başvurusunun esastan reddi
7188 sayılı Kanun - Beraat kararının bozulması için temyiz kanun yoluna başvuru talebinin reddi

2. Ceza Dairesi 2020/1537 E. , 2020/3391 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan ... vekilinin temyiz talebinin sanık ... yönünden suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kurulan hükmüne yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede ;
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 165. maddesinden beraatine dair kurulan 26.09.2017 tarihli ve 2017/134 Esas sayılı ilamın katılan vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesince gerçekleştirilen inceleme neticesinde anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair 20.12.2017 tarihli ve 2017/2285 Esas sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca kesin olarak verilmesinin ardından, katılan vekili tarafından sunulan 07.11.2019 günlü dilekçeyle “beraat kararının bozulması, sonradan yürürlüğü giren 7188 sayılı Kanun uyarınca istinaf mahkemesinin kesin kararlarının temyiz edilebilir hale geldiğinden dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtaya gönderilmesinin” talep edilmesi üzerine ilk derece mahkemesince “7188 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin sanık hakkındaki suçu kapsamadığından temyiz kanun yoluna başvuru talebinin reddine” dair verilen 11.11.2019 tarihli ve 2017/134 Esas, 2017/507 Karar sayılı ek karar temyiz edilmiş ise de;
İlk derece mahkemesi tarafından atılı suçtan dolayı sanığın beraatine ilişkin kurulan 26.09.2017 tarihli kararla ilgili istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 20.12.2017 tarihli hükmün 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a. maddesi gereğince kesin olup, TCK’nın 165. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun 24.10.2019 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun değişikliği kapsamı dışında kalması nedeniyle katılan vekilinin temyiz dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince aynı Kanun’un 296/1. maddesi uyarınca değerlendirme yapılıp karar verilmesi gerekirken bu konuda ilk derece mahkemesince verilen 11.11.2019 tarihli ek kararın hukuken geçersiz olduğu ve ortada temyiz incelemesine konu bir hüküm bulunmadığı anlaşıldığından, hükümlünün dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince değerlendirme yapılması için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADE edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 25.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.