MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Şikayetçinin şüphelenerek ihbar ettiği sanığa ekiplerce ulaşılarak bulunduğu yerin tespit edilmesi üzerine sanıkla yapılan şifai görüşmede atılı suçu ikrar ederek henüz herhangi bir üst araması kararı alınmadan üzerinde bulunan suça konu cep telefonunu kendi rızası ile görevlilere teslim etmek suretiyle şikayetçiye iadesinin sağlandığı ancak telefon içindeki sim kartının iade edilmediğinin anlaşılması karşısında kısmi iadenin gerçekleştiği kabul edilerek, kısmi iadeye rızasının bulunup bulunmadığı şikayetçiden sorulup sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- 16.02.2015 tarihli Yakalama, Takdiri Kıymet ve Teslim Tutanağı"nda suça konu cep telefonunun değerinin 50 ile 60 TL arasında olduğunun belirtilmesi karşısında; hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 02/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.