MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın 226. maddesi uyarınca, TCK"nın 142/2-d maddesinden açılan davada ek savunma hakkı verilmeden, aynı Kanun"un 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurulmuşsa da iddianamede belirtilen sevk maddesinden daha lehe uygulama yapıldığı anlaşıldığından tebliğnamenin bu hususa ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, tekerrüre esas alınan ilamda da TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanık ...’in ikinci kez mükerrir sayılması gerekirken, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Mahkemece kararın gerekçe bölümünde sanıklar hakkında 142/1-b maddesi gereğince mahkumiyetlerine karar verildiği ve eylemin de kilitlenmek suretiyle muhafaza altına alınmış eşya hakkında hırsızlık suçunu oluşturduğu belirtildiği halde uygulama maddesinin hata ile TCK’nın 142/2-b. maddesi olarak gösterilmesi,
2- Müştekinin savcı huzurunda alınan 07/11/2013 tarihli ifadesinde, suça konu aracını bulmaya çalışırken sanık Saadettin ile konuşup konuyu anlattığını, sanık Saadettin’in de Erol ile aracın iadesi hakkında konuştuğu ve kendisine aracını bıraktığı benzinliği söyledikten sonra oradan aracını hasarlı bir şekilde aldığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında; müştekiden kısmi iade nedeniyle sanıklar hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rıza gösterip göstermediği sorularak, sonucuna göre TCK"nın 168/1-4. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Sanık ... hakkında tekerrüre esas alman Balıkesir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/1093 Esas, 2010/613 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 157/1. maddesinde yazılı "dolandırıcılık" suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253.maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın tekerrüre esas alınabilecek başka sabıkalarının da bulunduğunun anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak ve diğer sabıkalara ilişkin ilamlar da dosya içerisine konulduktan sonra sonucuna göre TCK’nın 58. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 03/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.