MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Karar duruşmasında Edirne Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olduğu ve SEGBİS aracılığı ile hazır edildiği anlaşılan sanık ...’ın yüzüne karşı verilen 27.10.2015 tarihli hükmün yasa yolu bildiriminde CMK"nın 263"ncü maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi suretiyle yanıltılması nedeniyle, sanığın 04.11.2015 tarihli temyizinin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede,
Sanıkların, Edirne Belediye binasında çalışmakta olan mağdurun odasından cüzdanını çalmaları şeklindeki eylemlerinin, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-a maddesi gereğince uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini; sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Edirne 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/264 esas, 2015/168 karar sayılı ilamında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.


Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 03.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.