MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Temyiz isteminin esastan reddine ilişkin ek karar

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda hükümlünün 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 35, 62, maddeleri gereğince 3 yıl 1 ay 15 gün hapis, yine aynı Kanun’un 116/1,119/1-c, 62. maddesi 6.000 TL adli para mahkûmiyetine dair kurulan 06/03/2019 tarihli ve 2019/114 Esas, 2019/220 Karar sayılı ilamın hükümlü tarafından istinaf edilmesi üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesince gerçekleştirilen inceleme neticesinde anılan hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair 17/05/2019 tarihli ve 2019/1275 Esas, 2019/1667 Karar sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a maddesi uyannca kesin olarak verilmesinin ardından hükümlü tarafından sunulan 01.11.2019 günlü dilekçeyle “sonradan yürürlüğü giren 7188 sayılı Kanun uyarınca infazın durdurulmasına karar verilerek dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtaya gönderilmesinin ” talep edilmesi üzerine ilk derece mahkemesince “7188 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin hükümlü hakkında infaz edilmekte olan suçları kapsamadığından infazın durdurulması ve temyiz kanun yoluna başvuru talebinin reddine ” dair verilen 30.10.2019 tarihli ve 2019/114 Esas, 2019/220 Karar sayılı ek karar temyiz edilmiş ise de;
İlk derece mahkemesi tarafından atılı suçlardan dolayı hükümlünün neticeten 3 yıl 1 ay 15 gün ve 6.000 TL adli para cezaları ile mahkûmiyetine ilişkin kurulan 06/03/2019 tarihli kararla ilgili istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 17/05/2019 tarihli hükmün 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a. maddesi gereğince kesin olup, gerek TCK’nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık, gerekse aynı Kanun’un ll6. maddesinde düzenlenen konut dokunulmazlığını bozma suçlarının 24.10.2019 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun değişikliği kapsamı dışında kalması nedeniyle hükümlünün temyiz dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince aynı Kanun’un 296/1. maddesi uyarınca değerlendirme yapılıp karar verilmesi gerekirken bu konuda ilk derece mahkemesince verilen 30.10.2019 tarihli ek kararın hukuken geçersiz olduğu ve ortada temyiz incelemesine konu bir hüküm bulunmadığı anlaşıldığından, hükümlünün dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince değerlendirme yapılması için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADE edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 18.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.