İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/398 Esas 2020/2858 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/398
Karar No: 2020/2858
Karar Tarihi: 18.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/398 Esas 2020/2858 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, hükümlüyü hırsızlık suçundan 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasıyla mahkum etti. Hükümlü İzmir Bölge Adliye Mahkemesi'ne istinaf başvurusunda bulundu, ancak istinaf başvurusu esastan reddedildi. Hükümlü, sonradan yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun uyarınca infazın durdurulmasına karar verilerek dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtaya gönderilmesini talep etti. İlk derece mahkemesi, kanun değişikliğinin hükümlü hakkında infaz edilmekte olan suçları kapsamadığından infazın durdurulmasına karar vermedi. Ancak mahkeme kararının temyiz incelemesine konu bir hüküm bulunmadığı için, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iade edilerek Bölge Adliye Mahkemesince değerlendirilmesine karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 143, 168 ve 62. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286/2-a ve 296/1. maddeleri.
- 7188 sayılı Kanun'un hırsızlık suçunu kapsamadığı belirtilen maddesi.

2. Ceza Dairesi 2020/398 E. , 2020/2858 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLÜ : ...
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda hükümlünün 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 143, 168 ve 62. maddeleri gereğince 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasıyla mahkûmiyetine dair kurulan 18.07.2018 tarihli ve 2018/259 Esas sayılı ilamın hükümlü tarafından istinaf edilmesi üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesince gerçekleştirilen inceleme neticesinde anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair 29.05.2019 tarihli ve 2018/2520 Esas, 2019/1326 Karar sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca kesin olarak verilmesinin ardından hükümlü tarafından sunulan 19.11.2019 günlü dilekçeyle “sonradan yürürlüğü giren 7188 sayılı Kanun uyarınca infazın durdurulmasına karar verilerek dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtaya gönderilmesinin” talep edilmesi üzerine ilk derece mahkemesince “7188 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin hükümlü hakkında infaz edilmekte olan suçları kapsamadığından infazın durdurulması ve temyiz kanun yoluna başvuru talebinin reddine” dair verilen 04.11.2019 tarihli ve 2018/259 Esas sayılı ek karar temyiz edilmiş ise de;
İlk derece mahkemesi tarafından atılı suçtan dolayı hükümlünün neticeten 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile mahkûmiyetine ilişkin kurulan 18.07.2018 tarihli kararla ilgili istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 29.05.2019 tarihli hükmün 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a. maddesi gereğince kesin olup, TCK’nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu 24.10.2019 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun değişikliği kapsamı dışında kalması nedeniyle hükümlünün temyiz dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince aynı Kanun’un 296/1. maddesi uyarınca değerlendirme yapılıp karar verilmesi gerekirken bu konuda ilk derece mahkemesince verilen 04.11.2019 tarihli ek kararın hukuken geçersiz olduğu ve ortada temyiz incelemesine konu bir hüküm bulunmadığı anlaşıldığından, hükümlünün dilekçesiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince değerlendirme yapılması için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADE edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE,18.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.