İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/22420 Esas 2021/88 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/22420
Karar No: 2021/88
Karar Tarihi: 18.01.2021

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/22420 Esas 2021/88 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, suça konu olan eşyaların önem ve değeri ile meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak hırsızlık suçundan temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılmaması gerektiği vurgulanmıştır. Ancak diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Kararda, sanığın tekerrür hükümlerine esas alınacak bir diğer ilamı olmadığından tekerrüre hükümlerinin uygulanamayacağı, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik vermiş olduğu iptal kararlarının da değerlendirmeye alınması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, hükmün BOZULMASINA karar verilmiş ve tekerrüre ilişkin bölümler tamamen çıkartılarak TCK'nun 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına ibaresi eklenerek hüküm düzeltilerek onanmıştır.
Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi, TCK'nun 53. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2020/22420 E. , 2021/88 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM: Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suça konu eşyaların önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nun 61. maddesi uyarınca hırsızlık suçundan temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşarak hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında tekerrüre esas alınan İstanbul Anadolu 40. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/64 Esas ve 2014/345 Karar sayılı ilamının 04.09.2014 tarihinde, dosyaya konu suç tarihinden sonra kesinleştiği anlaşıldığından tekerrüre esas alınamayacağının ve adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek bir başka ilamı olmaması karşısında; tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları da kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından tekerrüre ilişkin bölümlerin tamamen çıkarılmasına, hükümdeki TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlarının bütünüyle çıkarılarak yerine "T.C. Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.