İstanbul Ceza Kararları - Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/21410 Esas 2021/378 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/21410
Karar No: 2021/378
Karar Tarihi: 19.01.2021

Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/21410 Esas 2021/378 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine hükmedildiği belirtilmiştir. Ancak, sanığın savunmasında bildirdiği adresine yapılan tebligatın usulsüz olduğu ve bu nedenle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren dava dosyası yönünden basit yargılama usulü uygulanamayacağı belirtilerek, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri şunlardır: 7201 sayılı Tebligat Kanunu, 6099 sayılı Kanun'un 3. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 251/1. ve 251/3. maddeleri ile 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesi ve geçici 5/1-d maddesi.

2. Ceza Dairesi 2020/21410 E. , 2021/378 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM: Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın yokluğunda verilen kararın, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"na göre öncelikle sanığın savunmasında bildirdiği, bilinen son adresine tebliğe çıkartılması ancak 6099 sayılı Kanun"un 3. maddesi ile eklenen aynı maddenin 2. fıkrasına göre bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek tebligatın bu adrese yapılması gerekirken, MERNİS adresine tebliğ yapılmaksızın, sanığın savunmasında bildirdiği adrese Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılan tebliğin usulsüz olduğu, öğrenme üzerine gerçekleşen temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesi ile düzenlenen 5271 sayılı CMK’nin 251/1. maddesindeki “Basit Yargılama Usulü”nün uygulanmasıyla ilgili olarak, 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle 5271 sayılı CMK’na eklenen geçici 5/1-d maddesi ile “01/01/2020 tarihi itibariyle kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz” şeklinde sınırlama getirilmiş ise de;
Hükümden sonra, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli iptal kararı ile yukarıda anılan geçici madde 5/1-d’de yer alan "Hükme bağlanmış" ibaresinin aynı bentte yer alan, “Basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38. maddesine aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiştir.
CMK’nın 251/3. maddesinde “Basit yargılama usulü uygulanan dosyalarda sonuç ceza dörtte bir oranında indirilir” şeklindeki düzenleme gereği maddi ceza hukuku anlamında sanık lehine sonuç doğurmaya elverişli olması nedeniyle, temyize konu ve CMK’nın 251/1. maddesi kapsamına giren, TCK’nın 289/1. maddesinde düzenlenen muhafaza görevini kötüye kullanma suçu yönünden, aynı Kanun’un 7. ve CMK’nın 251. maddeleri uyarınca yeniden değerlendirilme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı BOZULMASINA, 19/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.