İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/14832 Esas 2021/19975 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/14832
Karar No: 2021/19975
Karar Tarihi: 29.11.2021

Kasten yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/14832 Esas 2021/19975 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada sanık kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından beraat ederken, kasten yaralama suçundan mahkum oldu. Ancak, mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazları incelenmeye değer görülmedi. İlgili kanun maddesi ise 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereği doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığıdır. Bu nedenle, katılan sanığın temyiz isteği reddedildi. Kararda ayrıca, sanık ...’ın kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü onaylanırken, diğer sanıkların suçsuz bulunmaları kararlaştırıldı. Kanun maddeleri ise 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile eklenen geçici 2. madde ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesidir.

2. Ceza Dairesi 2020/14832 E. , 2021/19975 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan sanık ...’ın temyiz isteminin hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet, katılan sanık ... hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından kurulan beraat ve sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1- Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, katılan sanık ...’ın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Katılan sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet ile katılan sanık ... hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre katılan sanık ...’ın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 29.11.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.