Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürme - kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/3291 Esas 2018/2512 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3291
Karar No: 2018/2512
Karar Tarihi: 28.05.2018

Kasten öldürme - kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/3291 Esas 2018/2512 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanıkların kasten öldürme ve öldürmeye teşebbüs suçlarından yargılandığı ve cezalandırıldığı görülmektedir. Bu suçlar için TCK'nın 81, 35, 62 ve 53. maddeleri uyarınca sanıklara farklı hapis cezaları verilmiştir. Temyiz talebi reddedilerek verilen kararın, sanıkların müdafiilerinin menfaat çatışması nedeniyle hatalı olduğuna karar verilmiştir. Kanun maddeleri açıklamaları:

-TCK 81: Kasten öldürme suçu

-TCK 35: Suça sürüklenen çocukların hükümleri

-TCK 62: Tarafların cezai sorumluluğu

-TCK 53: Haksız tahrik indirimi

1. Ceza Dairesi 2017/3291 E. , 2018/2512 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Sanık ... hakkında;
..."e yönelik öldürmeye teşebbüs suçundan; TCK"nun 81, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis cezası.
Sanık ... hakkında;
a- ..."e yönelik kasten öldürme suçundan; TCK"nun 81, 62, 53. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası,
b- ..."e yönelik öldürmeye teşebbüs suçundan; TCK"nun 81, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 9 yıl 2 ay hapis cezası.
Sanıklar ..., ... ve ... hakkında;
..."e yönelik kasten öldürme suçlarından; TCK"nun 81, 62, 53. maddeleri uyarınca 25"er yıl hapis cezası.
Suça sürüklenen çocuk ... hakkında;
..."e yönelik kasten öldürme suçundan; TCK"nun 81, 31/3, 62. maddeleri uyarınca 11 yıl 8 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Suça sürüklenen çocuk ... ve sanık ..., müdafiilerinin bir haftalık yasal süre içindeki temyizinden ve suça sürüklenen çocuğun onsekiz yaşını tamamlamasından sonra verdikleri 25.01.2016 günlü dilekçeleriyle dosyalarının onaylanmasını istedikleri, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.02.2008 gün ve 2008/1-9-15 sayılı kararı uyarınca bu isteklerin temyiz talebinden feragat niteliği taşıdığı anlaşılmakla, müdafilerinin temyiz isteminin CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilerek sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkındaki hükümlerin müdafiilerinin temyizi üzerine ve re’sen incelenmesinde;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.10.2009 gün ve 2009/1-85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere; sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanıklar yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda menfaat uyuşmazlığının kabulü gerektiği; aynı suçlardan yargılanan sanıklar ..., ..., ... ve ...’ün aralarında savunmalarına göre menfaat çatışması oluştuğu gözetilmeden, sanıkların ayrı ayrı müdafiiler yerine hüküm anına kadar aynı müdafii tarafından savunulmaları suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanununun 38/1 ve 5271 sayılı CMK"nun 152. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, sair cihetleri incelenmeyen hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 28/05/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.
28/05/2018 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı ..."nın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanıklar ..., ..., ... ve ... müdafii Avukat ..."in yokluğunda 31/05/2018 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.