Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/1600 Esas 2020/1011 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1600
Karar No: 2020/1011
Karar Tarihi: 10.03.2020

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/1600 Esas 2020/1011 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesi 2016 yılında yapılan duruşmada, sanık tarafından kasten öldürme suçu işlendiği tespit edildi. Sanık, Türk Ceza Kanunu maddeleri gereğince 11 yıl 8 ay hapis cezasına çarptırıldı. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi, sanığın istinaf başvurusunu reddetti. Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısı, sanık müdafiinin temyiz dilekçesi ve duruşmalı incelemedeki meşru müdafaaya, suç vasfına ve sair sebeplere yönelen itirazları, katılan vekilinin temyiz dilekçesi ve duruşmalı incelemedeki tahrik indirilmemesi gerektiğine yönelen itirazları yerinde görülmedi. Temyiz başvuruları esastan reddedildi ve dosya Yargıtay'a gönderildi. Yargıtay Cumhuriyet Savcısı'nın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapan sanık, 12 Mart 2020 tarihinde usulen ve açık olarak yargılandı. Sanık, Türk Ceza Kanunu'nun 81/1, 29/1, 62/1, 53/1. maddeleri gereğince 11 yıl 8 ay hapis cezası aldı ve tutuklulukta geçen süre nedeniyle tahliye talebi reddedildi.

1. Ceza Dairesi 2018/1600 E. , 2020/1011 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/11/2016 tarihli ve 2016/119-209 E.K. sayılı Kararıyla;
Sanık ... hakkında; Maktul ..."a yönelik kasten öldürme suçundan Türk Ceza Kanununun 81/1, 29/1, 62/1, 53/1. maddeleri gereğince 11 yıl 8 ay hapis
cezası,

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında maktul ...’a yönelik kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, istinaf başvurusunun esastan reddine dair verdiği 09.01.2017 gün, 2017/39 E. ve 2017/25 K. sayılı kararına ilişkin; bölge adliye mahkemesi Cumhıuriyet savcısı, sanık ... müdafii ve katılan ... vekilinin yasal süresi içerisinde yapmış oldukları temyiz talepleri üzerine yapılan incelemede,
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 09.01.2017 gün, 2017/39 E. ve 2017/25 K sayılı kararında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, Bölge Adliye
Mahkemesi Cumhuriyet savcısının; tahrik indirminin fazla yapıldığına yönelen, sanık müdafiinin temyiz dilekçesi ve duruşmalı incelemedeki; meşru müdafaaya, suç vasfına, tahrik indiriminin eksik yapıldığına ve sair sebeplere yönelen, katılan vekilinin temyiz dilekçesi ve duruşmalı incelemedeki; tahrik indirimi yapılmaması gerektiğine, sanık hakkında TCK’nin 58. maddesinin tatbik edilmesi gerektiğine yönelen temyiz itirazları yerinde görülmediğinden, temyiz başvurularının 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ESASTAN REDDİNE, aynı Kanunun 304/1 maddesi uyarınca dosyanın İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE ve hükmolunan ceza miktarına ve tutuklulukta geçen süreye göre tahliye talebinin REDDİNE, 10.03.2020 gününde oy birliği ile karar verildi.
10/03/2020 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı ......"ın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ..., Katılan ... müdafileri Avukatlar ...,......"in yokluklarında 12/03/2020 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.