Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/262 Esas 2020/3723 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/262
Karar No: 2020/3723
Karar Tarihi: 07.09.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/262 Esas 2020/3723 Karar Sayılı İlamı

Özet:

16. Ceza Dairesi tarafından 2020/262 E. ve 2020/3723 K. numaralarıyla verilen bir kararda, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçundan hüküm giydiği belirtiliyor. Temyiz mahkemesince dosya incelendiği ve temyiz talebinin reddi nedenlerinin bulunmadığı belirtilerek, işin esasına geçildiği ifade ediliyor. Kararda, ilk derece mahkemesi tarafından yapılan tutanakların elektronik imzasının bulunmayışının bir eksiklik olduğu vurgulanıyor. Delillerin suçun sübuta erdiği konusunda yeterli olduğu ve sanığın eylemlerinin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu değerlendiriliyor. Kanun maddeleri ise şu şekilde açıklanıyor:
- TCK\"nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 3. maddesi atfı ile 5/1. maddeleri uyarınca \t\t\t\t\t\t hükmedilen hapis cezasına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi.
- CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASI.
- 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 32. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğ

16. Ceza Dairesi 2020/262 E. , 2020/3723 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 3. maddesi atfı ile 5/1. maddeleri uyarınca hükmedilen hapis cezasına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği, ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
İlk Derece Mahkemesinin 05.05.2019 tarihli duruşma zaptında zabıt katibinin elektronik imzasının bulunmaması ikmali mümkün noksanlık olarak görülmüş,
Toplanan deliller suçun sübuta erdiği hususunda vicdani kanaatin oluşması için yeterli olup, şüpheye yer bırakmamış olması karşısında; sanığın ... kullanıp kullanmadığının tespiti için ayrıntılı ... tespit değerlendirme raporunun beklenmemesi sonuca etkili görülmemiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 32. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 27. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.09.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.